Citabax

Dawkowanie Citabax

Citabax należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza:

• Leczenie depresji: Zwykle dawka wynosi 20 mg na dobę. W razie potrzeby dawka może być zwiększona do maksymalnie 40 mg na dobę.
• Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku: Dawka początkowa to 10 mg na dobę przez pierwszy tydzień, następnie zwiększana do 20-30 mg na dobę. Dawka maksymalna wynosi 40 mg na dobę.
• Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): Dawka początkowa to 10-20 mg na dobę. Dawka maksymalna to 20 mg na dobę.
• Pacjenci z chorobami wątroby: Maksymalna dawka to 20 mg na dobę.

Lek należy przyjmować o każdej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Tabletkę należy połknąć, popijając wodą, bez rozgryzania.

Działanie leku Citabax

Citabax jest lekiem z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), co oznacza, że działa poprzez zwiększenie stężenia serotoniny w mózgu. Serotonina jest neuroprzekaźnikiem, który odgrywa kluczową rolę w regulacji nastroju, emocji i ogólnego samopoczucia. U pacjentów z depresją i zaburzeniami lękowymi poziom serotoniny jest często zaburzony, co może prowadzić do objawów takich jak smutek, lęk, brak energii i problemy ze snem.

Citabax działa poprzez blokowanie wychwytu zwrotnego serotoniny przez neurony, co powoduje jej większą dostępność w synapsach, czyli miejscach komunikacji między komórkami nerwowymi. Dzięki temu poprawia nastrój pacjenta, zmniejsza uczucie lęku oraz pomaga w łagodzeniu innych objawów depresji.

Leczenie Citabaxem może prowadzić do zmniejszenia ryzyka nawrotu depresji oraz lęku, a także może być stosowane długoterminowo, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym. Efekty działania leku mogą nie być odczuwalne natychmiast; zazwyczaj poprawa następuje po kilku tygodniach regularnego stosowania leku.

W niektórych przypadkach Citabax może prowadzić do działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy, suchość w ustach, nudności czy zaburzenia snu, dlatego ważne jest, aby pacjent stosował lek zgodnie z zaleceniami lekarza i regularnie konsultował się z nim w trakcie terapii.

Wskazania leku Citabax

Citabax jest lekiem stosowanym w leczeniu zaburzeń depresyjnych i lękowych. Wskazania do stosowania Citabax obejmują:

Leczenie depresji: Citabax jest stosowany w terapii depresji o różnym nasileniu, zarówno w początkowej fazie leczenia, jak i w celu zapobiegania nawrotom objawów depresji. Lek pomaga w poprawie nastroju, redukcji smutku, lęku oraz innych objawów związanych z depresją.

Zapobieganie nawrotom epizodów depresyjnych: Citabax jest stosowany długoterminowo u pacjentów z nawracającymi epizodami depresji, aby zmniejszyć ryzyko ich ponownego wystąpienia. Może być stosowany przez wiele miesięcy lub nawet lat, w zależności od stanu pacjenta i zaleceń lekarza.

Leczenie zaburzeń lękowych z napadami lęku: Citabax jest skuteczny w łagodzeniu objawów napadów lęku, takich jak uczucie paniki, przyspieszone bicie serca, drżenie czy trudności w oddychaniu. Lek może być stosowany w leczeniu przewlekłych zaburzeń lękowych.

Wszystkie wskazania do stosowania leku Citabax powinny być ustalone przez lekarza, który oceni stan pacjenta oraz zadecyduje o odpowiednim dawkowaniu i czasie trwania leczenia. Leku nie należy stosować bez konsultacji z lekarzem, zwłaszcza w przypadku innych współistniejących schorzeń lub przyjmowania innych leków.

Citabax - przeciwwskazania

Nie należy stosować leku Citabax:

• Jeśli pacjent ma uczulenie na citalopram lub inne składniki leku.
• W przypadku jednoczesnego stosowania inhibitorów MAO lub pimozydu.
• U pacjentów z wrodzonymi zaburzeniami rytmu serca lub po epizodach zaburzeń rytmu serca.
• Z innymi lekami wpływającymi na rytm serca.

Skutki uboczne - Citabax

Jak każdy lek, Citabax może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego pacjenta one wystąpią. Skutki uboczne leku Citabax mogą mieć różne nasilenie i mogą ustąpić po kilku dniach lub tygodniach stosowania. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy skonsultować się z lekarzem.

Bardzo częste działania niepożądane (występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów):

• Senność.
• Trudności w zasypianiu (bezsenność).
• Bóle głowy.
• Nudności.
• Suchość w ustach (co może zwiększać ryzyko próchnicy).
• Nadmierne pocenie się.

Częste działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 10 pacjentów):

• Zmniejszenie łaknienia.
• Pobudzenie, lęk, nerwowość.
• Zawroty głowy.
• Drżenia, uczucie mrowienia lub drętwienia kończyn.
• Zaburzenia snu, niezwykłe sny, koszmary senne.
• Zaburzenia uwagi.
• Migrena.
• Biegunka, wymioty, zaparcia, niestrawność, bóle brzucha.
• Zwiększone wydzielanie śliny.
• Bóle mięśni i stawów.
• Zaburzenia seksualne (u mężczyzn: problemy z wytryskiem i wzwodem, u kobiet: zahamowanie orgazmu).
• Osłabienie, uczucie zmęczenia, schudnięcie.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 100 pacjentów):

• Zwiększenie łaknienia.
• Agresja, omamy, mania, depersonalizacja (uczucie bycia poza ciałem).
• Zwiększenie popędu płciowego.
• Omdlenia, przyspieszone lub wolne bicie serca.
• Pokrzywka, wysypka, nadwrażliwość na światło słoneczne.
• Problemy z oddawaniem moczu, obfite krwawienia miesiączkowe.
• Obrzęk rąk lub nóg, zwiększenie masy ciała.

Rzadkie działania niepożądane (mogą dotyczyć mniej niż 1 na 1000 pacjentów):

• Napady drgawkowe.
• Zaburzenia smaku.
• Krwawienia, w tym krwawienia z żołądka lub jelit.
• Zapalenie wątroby, kaszel, gorączka.

Niektóre inne możliwe skutki uboczne (częstość nieznana):

• Myśli samobójcze, próby samobójcze.
• Zaburzenia widzenia.
• Bolesny wzwód prącia (priapizm).
• U mężczyzn i kobiet, którzy nie karmią piersią – wydzielanie mleka (mlekotok).
• Ciężki krwotok z pochwy po porodzie.
• Zwiększone ryzyko złamań kości.
• Zespół serotoninowy (wysoka gorączka, pobudzenie, drżenie, nagłe skurcze mięśni).