Moloxin

Działanie leku Moloxin

Moloxin zawiera moksyfloksacynę, która jest antybiotykiem z grupy fluorochinolonów. Lek wykazuje działanie bakteriobójcze, polegające na hamowaniu aktywności enzymów gyrazy DNA i topoizomerazy IV. Enzymy te są niezbędne do procesów replikacji, transkrypcji, naprawy oraz rekombinacji DNA bakteryjnego.

Mechanizm działania:

Inhibicja gyrazy DNA i topoizomerazy IV:

• Moksyfloksacyna działa na dwa kluczowe enzymy bakteryjne – gyrazę DNA oraz topoizomerazę IV. Oba te enzymy są odpowiedzialne za prawidłową strukturę i funkcję DNA w komórkach bakteryjnych. Gyraza DNA odpowiada za zwijanie DNA, natomiast topoizomeraza IV bierze udział w rozdzielaniu zreplikowanego DNA na dwie komórki potomne.
• Inhibicja tych enzymów prowadzi do przerwania procesów niezbędnych dla wzrostu i namnażania się bakterii, co skutkuje ich śmiercią.

Spektrum działania:

• Moksyfloksacyna działa na wiele drobnoustrojów Gram-dodatnich i Gram-ujemnych oraz bakterie atypowe (np. Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae).
• Lek wykazuje również aktywność wobec bakterii beztlenowych, takich jak Bacteroides fragilis i Peptostreptococcus spp.

Zapobieganie oporności:

• Moksyfloksacyna jest mniej podatna na rozwój oporności w porównaniu do innych fluorochinolonów dzięki swojemu podwójnemu mechanizmowi działania na gyrazę DNA i topoizomerazę IV. Z tego powodu drobnoustroje mogą być wrażliwe na moksyfloksacynę, mimo że wykazują oporność na inne chinolony.

Działanie na florę bakteryjną:

• Podczas stosowania moksyfloksacyny może dojść do zmniejszenia liczby niektórych bakterii jelitowych, takich jak Escherichia coli, Bacillus spp., Enterococcus spp., Klebsiella spp., oraz beztlenowców takich jak Bacteroides vulgatus i Bifidobacterium spp. Powrót do stanu początkowego mikroflory jelitowej następuje zazwyczaj w ciągu 2 tygodni od zakończenia terapii.

Moloxin działa poprzez zaburzenie kluczowych procesów DNA w komórkach bakteryjnych, co prowadzi do ich śmierci. Jest skuteczny przeciwko szerokiemu spektrum bakterii, w tym bakterii Gram-dodatnich, Gram-ujemnych, atypowych oraz niektórych beztlenowców. Lek wykazuje również działanie przeciwko bakteriom, które rozwinęły oporność na inne antybiotyki.

Wskazania leku Moloxin

Moloxin jest stosowany u pacjentów w wieku 18 lat i starszych w leczeniu zakażeń bakteryjnych wywołanych przez bakterie wrażliwe na moksyfloksacynę. Lek ten jest przeznaczony do stosowania tylko wtedy, gdy użycie innych antybiotyków powszechnie zalecanych do leczenia tych zakażeń uzna się za niewłaściwe.

Moloxin jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:

Ostre bakteryjne zapalenie zatok:

• Lek stosuje się w przypadku ostrych bakteryjnych zakażeń zatok przynosowych, gdy inne antybiotyki nie są odpowiednie.

Ostre nasilenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), w tym zapalenia oskrzeli:

• Moloxin jest wskazany w leczeniu ostrego zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, w tym zapalenia oskrzeli.

Pozaszpitalne zapalenie płuc (z wyjątkiem ciężkich przypadków):

• Moloxin stosuje się w leczeniu pozaszpitalnego zapalenia płuc, ale nie w przypadku ciężkich postaci tego schorzenia.

Zapalenie narządów miednicy mniejszej o łagodnym do umiarkowanego nasileniu:

• Lek jest wskazany do leczenia zapalenia narządów miednicy mniejszej, w tym zakażeń górnego odcinka dróg rodnych (zapalenie jajowodów, zapalenie błony śluzowej macicy), przebiegających bez ropnia jajowodowo-jajnikowego ani ropnia w miednicy mniejszej.
• Ze względu na narastającą oporność Neisseria gonorrhoeae na moksyfloksacynę, Moloxin nie jest zalecany do leczenia zapalenia narządów miednicy mniejszej jako jedyny lek; powinien być stosowany w skojarzeniu z innym antybiotykiem (np. cefalosporyną), chyba że zakażenie nie jest wywołane przez oporny na moksyfloksacynę szczep Neisseria gonorrhoeae.

Zakończenie leczenia po początkowym leczeniu dożylnym moksyfloksacyną:

• Moloxin może być stosowany w celu zakończenia leczenia u pacjentów, u których nastąpiła poprawa po początkowym leczeniu dożylnym moksyfloksacyną w przypadku:
• Pozaszpitalnego zapalenia płuc.
• Powikłanych zakażeń skóry i tkanki podskórnej.

Uwagi dotyczące wskazań:

• Moloxin nie jest zalecany jako pierwszy wybór do leczenia jakiegokolwiek rodzaju zakażeń skóry i tkanki podskórnej ani ciężkiego pozaszpitalnego zapalenia płuc.
• Zawsze należy brać pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych, aby ograniczyć rozwój oporności bakteryjnej i zachować skuteczność antybiotykoterapii.

Moloxin - przeciwwskazania

Moloxin jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na substancję czynną lub inne składniki leku:

• Nadwrażliwość na moksyfloksacynę, inne chinolony lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w leku.

Ciąża i okres karmienia piersią:

• Stosowanie moksyfloksacyny jest przeciwwskazane u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią ze względu na ryzyko uszkodzenia chrząstek obciążonych stawów u płodu oraz noworodka.

Dzieci i młodzież poniżej 18 lat:

• Moloxin nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności jego stosowania w tej grupie wiekowej.

Choroby ścięgien w wywiadzie:

• Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono choroby ścięgien, związane z leczeniem chinolonami, nie powinni stosować moksyfloksacyny.

Wydłużenie odstępu QT w EKG:

• Moloxin jest przeciwwskazany u pacjentów z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odstępu QT.

Zaburzenia elektrolitowe:

• Nie należy stosować leku u pacjentów z zaburzeniami elektrolitowymi, szczególnie z nieskorygowaną hipokaliemią.

Bradykardia:

• Pacjenci z klinicznie istotną bradykardią nie powinni przyjmować moksyfloksacyny.

Niewydolność serca:

• Przeciwwskazane jest stosowanie leku u pacjentów z istotną klinicznie niewydolnością serca ze zmniejszoną frakcją wyrzutową lewej komory.

Zaburzenia rytmu serca w wywiadzie:

• Moloxin nie powinien być stosowany u pacjentów z objawowymi zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie.

Jednoczesne stosowanie leków wydłużających odstęp QT:

• Moksyfloksacyny nie należy stosować jednocześnie z lekami, które wydłużają odstęp QT, takimi jak niektóre leki przeciwarytmiczne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwhistaminowe i inne.

Niewydolność wątroby (stopień C w skali Childa-Pugha):

• Stosowanie moksyfloksacyny jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (stopień C w skali Childa-Pugha) oraz u pacjentów, u których aktywność aminotransferaz przekracza pięciokrotnie górną granicę normy.

Moloxin nie może być stosowany w przypadku nadwrażliwości na składniki leku, ciąży, karmienia piersią, u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, oraz u pacjentów z pewnymi schorzeniami serca, wątroby lub elektrolitowymi. Lek jest również przeciwwskazany, gdy występują czynniki ryzyka związane z wydłużeniem odstępu QT lub przyjmowaniem leków wpływających na rytm serca.

Działania niepożądane Moloxin

Moloxin (moksyfloksacyna) może powodować różnorodne działania niepożądane, które zostały sklasyfikowane według częstości ich występowania:

Bardzo często (≥1/10)

• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, biegunka.

Często (≥1/100 do <1/10)

• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy.
• Zaburzenia żołądka i jelit: wymioty, bóle brzucha, niestrawność, zmniejszenie apetytu.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności aminotransferaz (ALAT, AspAT).
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: osłabienie, zmęczenie.

Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100)

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia, niedokrwistość, trombocytopenia.
• Zaburzenia układu nerwowego: parestezje, zaburzenia smaku, zaburzenia snu (bezsenność), drżenie.
• Zaburzenia oka: zaburzenia widzenia (w tym podwójne widzenie i zamglone widzenie).
• Zaburzenia serca: wydłużenie odstępu QT, kołatanie serca, tachykardia.
• Zaburzenia układu oddechowego: duszność.
• Zaburzenia żołądka i jelit: zapalenie błony śluzowej żołądka, dysfagia (trudności w przełykaniu).
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: żółtaczka, zapalenie wątroby.
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: bóle stawów, bóle mięśni, zapalenie ścięgien.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: zaburzenia czynności nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000)

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: agranulocytoza, pancytopenia.
• Zaburzenia układu nerwowego: drgawki, neuropatia obwodowa, omdlenia.
• Zaburzenia serca: arytmie (w tym torsade de pointes), zatrzymanie akcji serca.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Bardzo rzadko (<1/10 000)

• Zaburzenia układu odpornościowego: anafilaksja, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy.
• Zaburzenia psychiczne: depresja (mogąca prowadzić do myśli samobójczych i zachowań autodestrukcyjnych), reakcje psychotyczne.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zapalenie wątroby o piorunującym przebiegu, które może prowadzić do niewydolności wątroby, w tym przypadków śmiertelnych.
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: zerwanie ścięgien (zwłaszcza ścięgna Achillesa), zapalenie stawów.

Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne, reakcje nadwrażliwości.
• Zaburzenia endokrynologiczne: zespół niewłaściwego uwalniania wazopresyny (SIADH).
• Zaburzenia metaboliczne: hipoglikemia, śpiączka hipoglikemiczna.
• Zaburzenia serca: tachyarytmie komorowe, zatrzymanie akcji serca.
• Zaburzenia naczyniowe: zapalenie naczyń krwionośnych.

Moloxin - ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed zastosowaniem Moloxin należy rozważyć następujące ostrzeżenia i środki ostrożności:

Wydłużenie odstępu QTc:

• Moksyfloksacyna może wydłużać odstęp QTc w EKG, co zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes lub zatrzymanie akcji serca. Szczególnie narażone są kobiety, osoby w podeszłym wieku, pacjenci z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT, zaburzeniami elektrolitowymi (np. nieskorygowaną hipokaliemią) oraz osoby przyjmujące leki wydłużające odstęp QT (np. niektóre leki przeciwarytmiczne, przeciwpsychotyczne, przeciwhistaminowe).

Reakcje nadwrażliwości:

• Moksyfloksacyna, jak inne fluorochinolony, może wywoływać reakcje nadwrażliwości, w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne, które mogą prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego, nawet po podaniu pierwszej dawki. W przypadku wystąpienia objawów reakcji alergicznej, takich jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy, trudności w oddychaniu, należy natychmiast przerwać stosowanie leku i podjąć odpowiednie leczenie.

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby:

• Zgłaszano przypadki zapalenia wątroby o piorunującym przebiegu, prowadzące do niewydolności wątroby (w tym przypadki śmiertelne). Pacjenci powinni przerwać stosowanie leku Moloxin i skontaktować się z lekarzem, jeśli zaobserwują objawy takie jak osłabienie, żółtaczka, ciemne zabarwienie moczu, skłonność do krwawień lub encefalopatia wątrobowa.

Ciężkie reakcje skórne:

• Moloxin może powodować ciężkie reakcje skórne, takie jak toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (zespół Lyella), zespół Stevensa-Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP) i polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS). Należy natychmiast przerwać stosowanie leku w przypadku wystąpienia objawów ciężkich reakcji skórnych.

Ryzyko drgawek:

• Moksyfloksacyna, podobnie jak inne chinolony, może wywoływać drgawki, zwłaszcza u pacjentów z istniejącymi zaburzeniami czynności ośrodkowego układu nerwowego lub z innymi czynnikami ryzyka. Jeśli wystąpią drgawki, należy przerwać leczenie i zastosować odpowiednie leczenie.

Długotrwałe, ciężkie działania niepożądane:

• U pacjentów stosujących fluorochinolony zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), ciężkich działań niepożądanych wpływających na różne układy organizmu (mięśniowo-szkieletowy, nerwowy, psychiczny, zmysły). Należy przerwać stosowanie leku w przypadku pierwszych objawów tych działań.

Neuropatia obwodowa:

• Moloxin może powodować neuropatię obwodową, co może prowadzić do trwałych zmian, takich jak parestezje, niedoczulica, osłabienie. Pacjenci powinni zgłosić lekarzowi wszelkie objawy neuropatii przed kontynuacją leczenia.

Reakcje psychiczne:

• Reakcje psychiczne, w tym stany lękowe, depresja (mogąca prowadzić do myśli samobójczych i zachowań autodestrukcyjnych), oraz reakcje psychotyczne mogą wystąpić nawet po pierwszej dawce. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie leku i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Zapalenie ścięgna i zerwanie ścięgna:

• Moksyfloksacyna może powodować zapalenie ścięgna lub zerwanie ścięgna, zwłaszcza ścięgna Achillesa. Ryzyko to jest wyższe u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów stosujących kortykosteroidy, z zaburzeniami czynności nerek. Należy unikać stosowania kortykosteroidów i przerwać leczenie moksyfloksacyną w przypadku pierwszych objawów zapalenia ścięgna.

Tętniak aorty i rozwarstwienie aorty oraz niedomykalność zastawki serca:

• Moksyfloksacyna może zwiększać ryzyko tętniaka aorty, rozwarstwienia aorty oraz niedomykalności zastawki serca, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka. Pacjenci powinni zgłosić się do lekarza w przypadku wystąpienia nagłego bólu w klatce piersiowej, plecach lub brzuchu.

Dysglikemia:

• Moksyfloksacyna może powodować zaburzenia stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia, hiperglikemia), zwłaszcza u pacjentów z cukrzycą. Zaleca się monitorowanie stężenia glukozy we krwi u pacjentów stosujących Moloxin.

Zaburzenia widzenia:

• Lek może powodować zaburzenia widzenia, w tym przejściową utratę wzroku. Pacjenci powinni natychmiast zgłosić się do okulisty, jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w widzeniu.

Zapobieganie reakcjom nadwrażliwości na światło:

• Chociaż ryzyko nadwrażliwości na światło przy stosowaniu moksyfloksacyny jest niskie, pacjenci powinni unikać nadmiernej ekspozycji na światło słoneczne i sztuczne źródła promieniowania UV.

Pacjenci z miastenią:

• Moksyfloksacyna może nasilać objawy miastenii. Należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów z miastenią.

Pacjenci z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G6PD):

• Pacjenci z niedoborem G6PD mogą być narażeni na hemolizę podczas leczenia moksyfloksacyną. Zaleca się zachowanie ostrożności przy stosowaniu leku u tej grupy pacjentów.

Moloxin wymaga ostrożności w stosowaniu u pacjentów z różnymi schorzeniami oraz w sytuacjach, gdzie istnieje ryzyko poważnych działań niepożądanych, takich jak reakcje nadwrażliwości, zaburzenia rytmu serca, neuropatie, reakcje psychiczne, zapalenie ścięgien, czy ryzyko tętniaka aorty. Pacjenci powinni być świadomi potencjalnych zagrożeń i monitorowani pod kątem wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów.

Stosowanie innych leków Moloxin

Moloxin (moksyfloksacyna) może wchodzić w interakcje z wieloma innymi lekami, co może zwiększać ryzyko działań niepożądanych lub zmieniać skuteczność leków. Przed rozpoczęciem leczenia moksyfloksacyną należy wziąć pod uwagę następujące interakcje:

Leki wydłużające odstęp QT:

• Moksyfloksacyna może wydłużać odstęp QT w EKG. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami, które również wydłużają odstęp QT, jest przeciwwskazane, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia ciężkich zaburzeń rytmu serca, takich jak torsade de pointes. Dotyczy to leków, takich jak:
• Leki przeciwarytmiczne klasy IA: (np. chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid).
• Leki przeciwarytmiczne klasy III: (np. amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid).
• Leki przeciwpsychotyczne: (np. fenotiazyny, pimozyd, sertindol, haloperydol, sultopryd).
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne.
• Niektóre leki przeciwdrobnoustrojowe: (np. sparfloksacyna, erytromycyna podawana dożylnie, sakwinawir, pentamidyna, leki przeciwmalaryczne, szczególnie halofantryna).
• Niektóre leki przeciwhistaminowe: (np. terfenadyna, astemizol, mizolastyna).
• Inne: (np. cyzapryd, winkamina podawana dożylnie, beprydyl, difemanil).

Leki zmniejszające stężenie potasu:

• Moksyfloksacynę należy stosować ostrożnie u pacjentów przyjmujących leki, które mogą zmniejszać stężenie potasu we krwi, takie jak:
• Leki moczopędne (pętlowe i tiazydowe).
• Leki przeczyszczające i lewatywy (w dużych dawkach).
• Glikokortykosteroidy.
• Amfoterycyna B.

Leki wywołujące bradykardię:

• Należy zachować ostrożność podczas stosowania moksyfloksacyny u pacjentów przyjmujących leki mogące powodować istotną klinicznie bradykardię.

Leki zawierające związki dwu- lub trójwartościowych kationów:

• Moksyfloksacynę należy przyjmować co najmniej 6 godzin przed lub po podaniu leków zawierających związki dwu- lub trójwartościowych kationów, takich jak:
• Środki zobojętniające sok żołądkowy zawierające magnez lub glin.
• Dydanozyna (w postaci tabletek zawierających związki buforujące).
• Sukralfat.
• Produkty zawierające żelazo lub cynk.
• Związki te mogą zmniejszać wchłanianie moksyfloksacyny z przewodu pokarmowego, co obniża jej skuteczność.

Węgiel aktywowany:

• Jednoczesne podanie węgla aktywowanego i moksyfloksacyny (w postaci doustnej w dawce 400 mg) zmniejsza biodostępność moksyfloksacyny o ponad 80%. Węgiel aktywowany należy stosować tylko w przypadku przedawkowania moksyfloksacyny.

Digoksyna:

• Jednoczesne stosowanie moksyfloksacyny i digoksyny może prowadzić do zwiększenia maksymalnego stężenia digoksyny w osoczu (Cmax) o około 30%, ale nie wpływa na pole pod krzywą (AUC) ani na najmniejsze stężenia między dawkami. Zazwyczaj nie jest konieczne dostosowanie dawki digoksyny.

Glibenklamid:

• Jednoczesne stosowanie moksyfloksacyny i glibenklamidu może teoretycznie prowadzić do lekkiej i przemijającej hiperglikemii z powodu zmniejszenia maksymalnego stężenia glibenklamidu w osoczu o około 21%. Jednakże obserwowane zmiany farmakokinetyczne nie miały istotnego wpływu klinicznego na poziom glukozy we krwi.

Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna):

• Podczas jednoczesnego stosowania moksyfloksacyny z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryną) zgłaszano zmiany w międzynarodowym współczynniku znormalizowanym (INR). Z tego powodu zaleca się monitorowanie INR i dostosowanie dawki leków przeciwzakrzepowych w razie potrzeby.

Brak interakcji:

• Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji moksyfloksacyny z: ranitydyną, probenecydem, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi, produktami wapnia, morfiną podawaną pozajelitowo, teofiliną, cyklosporyną, itrakonazolem ani pokarmem, w tym produktami nabiałowymi.

Czy można stosować Moloxin w ciąży?

Moloxin (moksyfloksacyna) jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży.

Powody przeciwwskazania:

Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania u kobiet w ciąży:

• Nie przeprowadzono odpowiednich badań oceniających bezpieczeństwo stosowania moksyfloksacyny u kobiet w ciąży. Dlatego nie wiadomo, jakie ryzyko związane z przyjmowaniem tego leku istnieje dla płodu.

Ryzyko uszkodzenia chrząstek płodu:

• Badania na zwierzętach wykazały, że fluorochinolony, w tym moksyfloksacyna, mogą powodować uszkodzenia chrząstek obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt. Z tego względu moksyfloksacyna nie powinna być stosowana u kobiet w ciąży, ponieważ może to stanowić ryzyko dla rozwijającego się płodu.

Toksyczność dla rozrodu:

• Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na rozród. Ryzyko dla ludzi jest nieznane, ale biorąc pod uwagę te wyniki, stosowanie moksyfloksacyny w ciąży jest niewskazane.

Zalecenia:

• Kobiety w ciąży lub planujące ciążę nie powinny stosować Moloxin. Jeśli kobieta zajdzie w ciążę podczas stosowania moksyfloksacyny, powinna natychmiast przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem w celu oceny dalszego postępowania.

Czy można stosować Moloxin przy karmieniu piersią?

Moloxin jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią, ponieważ niewielkie ilości moksyfloksacyny przenikają do mleka matki.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży

Stosowanie Moloxin u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat jest przeciwwskazane z powodu ryzyka uszkodzenia chrząstek.

Zamienniki leku Moloxin

Lek Moloxin zawiera moksyfloksacynę, która jest fluorochinolonem o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Poniżej przedstawione są niektóre zamienniki i alternatywy dla leku Moloxin:

1. Avelox: Zawiera moksyfloksacynę w postaci tabletek lub roztworu do infuzji. Jest stosowany w podobnych wskazaniach, takich jak zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), ostre bakteryjne zapalenie zatok, powikłane zakażenia skóry i tkanki podskórnej oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej.
2. Levofloxacin: Inny fluorochinolon, który może być stosowany w podobnych wskazaniach, takich jak zakażenia dróg oddechowych, zakażenia skóry i tkanki podskórnej oraz zakażenia układu moczowego.
3. Ciprofloxacin: Również fluorochinolon, który może być używany w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, choć jego spektrum działania i wskazania mogą się nieco różnić od moksyfloksacyny.
4. Ofloxacin: Kolejny fluorochinolon, który może być stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych, w tym zakażeń dróg oddechowych, skóry i tkanki podskórnej oraz zakażeń układu moczowego.

Przed zmianą leku na jeden z powyższych, należy skonsultować się z lekarzem, aby upewnić się, że nowy lek jest odpowiedni dla Twojego stanu zdrowia i nie powoduje niepożądanych interakcji z innymi lekami.

Ile kosztuje Moloxin?

Cena leku Moloxin zależy od ilości tabletek w opakowaniu. Poniżej przedstawione są ceny dla różnych opakowań:

• Moloxin, 400 mg, 5 tabletek powlekanych: Cena wynosi około 41,00 zł.
• Moloxin, 400 mg, 7 tabletek powlekanych: Cena wynosi około 44,99 zł do 45,56 zł.
• Moloxin, 400 mg, 10 tabletek powlekanych: Cena wynosi około 56,95 zł.

Ceny mogą się nieco różnić w zależności od apteki i dostawcy.

Czy Moloxin wymaga recepty?

Tak, lek Moloxin wymaga recepty. Nie można go kupić bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem i otrzymania recepty