Cetix co to za lek ?
Środki ostrożności
Cefiksym należy podawać ostrożnie pacjentom, u których stwierdzono nadwrażliwość na inne leki. Cefalosporyny należy podawać ostrożnie pacjentom z nadwrażliwością na penicyliny, ponieważ istnieją dowody na częściową alergię krzyżową między tymi lekami. U pacjentów występowały ciężkie reakcje (w tym anafilaksja) na obie grupy leków. Stosowanie jest przeciwwskazane w przypadku pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła natychmiastowa i (lub) ciężka reakcja alergiczna na penicylinę lub którykolwiek z grupy antybiotyków β-laktamowych. Jeśli po podaniu cefiksymu występują ciężkie reakcje nadwrażliwości lub reakcje anafilaktyczne, należy natychmiast odstawić preparat i zastosować odpowiednie postępowanie ratunkowe. Cefiksym należy podawać ostrożnie pacjentom z klirensem kreatyniny <20 ml/min. Leczenie cefiksymem w dawce 400 mg może istotnie zaburzać prawidłową florę jelita grubego i prowadzić do nadmiernego wzrostu bakterii z rodzaju Clostridium. Główną przyczyną biegunki związanej z antybiotykiem są toksyny wytwarzane przez Clostridium difficile. Jeśli w trakcie leczenia cefiksymem lub po jego zakończeniu występuje ciężka uporczywa biegunka, należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia zagrażającego życiu rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Należy odstawić cefiksym i zastosować odpowiednie leczenie. Przeciwwskazane jest stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit. Przedłużone stosowanie cefiksymu może powodować nadmierny wzrost niewrażliwych mikroorganizmów. Jeśli wystąpią ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół DRESS lub pęcherzowe reakcje skórne (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa i Johnsona) cefiksym należy natychmiast odstawić. Ostrożnie stosować z antybiotykami aminoglikozydowymi, polimyksyną B, kolistyną lub dużymi dawkami diuretyków pętlowych (np. furosemidu). Odnosi się to szczególnie do pacjentów z już wcześniej osłabioną czynnością nerek. Stosowanie cefiksymu może prowadzić do wymiotów i biegunki, w takich przypadkach może zmniejszyć się skuteczność preparatu.
Cetix a ciąża
Cetix a karmienie piersią
Preparatu nie należy stosować u kobiet w ciąży, chyba że uzna się to za konieczne. Nie wiadomo, czy cefiksym przenika do mleka ludzkiego. Należy podjąć decyzję czy kontynuować, czy przerwać karmienie piersią bądź czy kontynuować, czy przerwać leczenie cefiksymem, uwzględniając korzyści dla dziecka wynikające z karmienia piersią i korzyści dla kobiety wynikające z leczenia cefiksymem. Dopóki nie ma szerszych doświadczeń klinicznych, nie należy przepisywać leku matkom karmiącym piersią. Badania nad reprodukcją prowadzone na myszach i szczurach nie wskazują szkodliwego wpływu na płodność.
Działania niepożądane
Często: biegunka. Niezbyt często: ból głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, wysypka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (AspAT i AlAT, ALP). Rzadko: nadkażenie bakteryjne, nadkażenie grzybicze, eozynofilia, nadwrażliwość, jadłowstręt, zawroty głowy, wzdęcie, obrzęk naczynioruchowy, świąd, zapalenie błony śluzowej, gorączka, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Bardzo rzadko: zapalenie jelita grubego związane z antybiotykami, leukopenia, agranulocytoza, pancytopenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, wstrząs anafilaktyczny, zespół choroby posurowiczej, nadmierna aktywność psychoruchowa, zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, śródmiąższowe zapalenie nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Częstość nieznana: trombocytoza, neutropenia, osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (zespół DRESS), rumień wielopostaciowy, dodatni wynik bezpośredniego i pośredniego testu Coombsa.
Interakcje
Jednoczesne stosowanie z substancjami o potencjalnym działaniu nefrotoksycznym (np. antybiotyki aminoglikozydowe, kolistyna, polimyksyna i wiomycyna) lub z silnie działającymi diuretykami (np. kwas etakrynowy lub furosemid) zwiększa ryzyko zaburzenia czynności nerek, w przypadkach jednoczesnego stosowania należy kontrolować czynność nerek. Nifedypina, antagonista kanałów wapniowych, może zwiększać biodostępność cefiksymu do 70%. Podobnie jak podczas stosowania innych cefalosporyn, u niektórych pacjentów stwierdzano wydłużenie czasu protrombinowego. Należy zachować ostrożność u pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe.
Dawkowanie leku Cetix
Doustnie. Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku) i młodzież ≥12 lat: 400 mg raz na dobę lub w 2 dawkach podzielonych po 200 mg co 12 h. Preparat w postaci tabletki nie jest przenaczony do stosowania u dzieci <12 lat. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z CCr ≥20 ml/min można zastosować standardową dawkę i schemat dawkowania; z CCr <20 ml/min nie należy przekraczać dawki 200 mg raz na dobę. U pacjentów poddawanych stałej dializie otrzewnowej w warunkach ambulatoryjnych lub hemodializie zaleca się dawkę i schemat dawkowania takie same, jak u pacjentów z CCr <20 ml/min. Nie ma wystarczających danych dotyczących stosownia cefiksymu u młodzieży z niewydolnością nerek, dlatego nie zaleca się stosowania. Czas trwania leczenia. Leczenie trwa zwykle 7 dni. Można je przedłużyć do 14 dni w zależności od ciężkości zakażenia. Leczenie ostrego niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u kobiet trwa 1-3 dni. Sposób podania. Tabletki podawać niezależnie od posiłku, popijając wodą.
Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.