Provera

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem należy zebrać pełny wywiad (w tym rodzinny). Badania wykonywane przed leczeniem i okresowo po jego rozpoczęciu powinny obejmować zwłaszcza oznaczenia ciśnienia tętniczego, badania piersi, brzucha i narządów miednicy, w tym wykonanie badania cytologicznego szyjki macicy. Nie zaleca się podawania progestagenów u kobiet z usuniętą macicą, z wyjątkiem sytuacji, gdy u danej kobiety rozpoznano endometriozę. Szczególnie ostrożnie stosować w przypadku nadwrażliwości na steroidy inne niż medroksyprogesteronu octan. Należy zdiagnozować każde nieoczekiwane krwawienie z dróg rodnych, jakie wystąpi w czasie leczenia medroksprogesteronem. Ze względu na ryzyko zatrzymania płynów należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentek ze współistniejącymi chorobami takimi jak: padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek, w których zwiększenie masy ciała lub retencja płynów może spowodować pogorszenie stanu pacjenta. Pacjentki z depresją oraz z cukrzycą w wywiadzie powinny być starannie obserwowane. W przypadku przekazywania wycinka błony śluzowej trzonu macicy lub wycinka z kanału szyjki macicy do badania histopatologicznego należy zawiadomić histopatologa o stosowaniu medroksyprogesteronu. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentek z zaburzeniami zakrzepowymi lub zakrzepowo-zatorowymi w wywiadzie. Należy przerwać leczenie u pacjentek, u których rozwinęła się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa w trakcie leczenia. Nie należy stosować estrogenów w monoterapii lub w skojarzeniu z progestagenami w zapobieganiu chorobom układu krążenia. W badaniach nad długoterminowymi efektami stosowania skojarzonego schematu podawania estrogenów/progestagenów u kobiet po menopauzie stwierdzono zwiększone ryzyko wystąpienia takich incydentów sercowo-naczyniowych, jak: zawał serca, choroba niedokrwienna serca, udar i żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Zmniejszenie stężenia estrogenu w osoczu spowodowane stosowaniem medroksyprogesteronu octanu może prowadzić do zmniejszenia gęstości mineralnej kości (BMD) u kobiet przed menopauzą i może zwiększać ryzyko rozwoju osteoporozy w późniejszym okresie życia. Zaleca się, aby wszystkie pacjentki przyjmowały wapń i witaminę D. U niektórych pacjentek, które stosują medroksyprogesteronu octan długotrwale, może być wskazane wykonanie oceny BMD. Jednoczesne stosowanie estrogenów/progestagenów przez kobiety po menopauzie zwiększa ryzyko zachorowania na raka piersi. Stosowanie koniugowanych estrogenów końskich/octanu medroksyprogesteronu zwiększa ryzyko wystąpienia objawów odpowiadających otępieniu i ryzyko łagodnego zaburzenia funkcji poznawczych u kobiet po menopauzie w wieku 65 lat lub starszych. Nie zaleca się stosowania octanu medroksyprogesteronu w celu zapobiegania otępieniu lub łagodnym zaburzeniom funkcji poznawczych u kobiet. Stwierdzono, że jednoczesne stosowanie estrogenu z progestagenem zwiększa ryzyko raka jajnika, jednak ryzyko to nie było znamienne statystycznie. Jeżeli u pacjentki wystąpi nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku albo nagle wystąpi wytrzeszcz, podwójne widzenie lub migrena, należy przerwać podawanie preparatu i przeprowadzić dokładne badania okulistyczne. W przypadku zdiagnozowania obrzęku tarczy nerwu wzrokowego lub stwierdzenia zmian w naczyniach siatkówki, nie należy kontynuować podawania preparatu. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Provera a ciąża

Provera a karmienie piersią

Lek jest przeciwwskazany w ciąży. Istnieją dane wskazujące na istnienie związku pomiędzy stosowaniem preparatów z grupy progestagenów w I trymestrze ciąży, a występowaniem zaburzeń rozwojowych w obrębie układu płciowego u płodów obu płci. Nie zaleca się stosowania leku podczas karmienia piersią.

Działania niepożądane

Bardzo często: ból głowy, nudności, nieprawidłowe krwawienie z macicy (nieregularne, nadmiernie obfite, zbyt skąpe, plamienie miesiączkowe). Często: reakcje nadwrażliwości, depresja, bezsenność, nerwowość, zawroty głowy, łysienie, trądzik, pokrzywka, świąd, wydzielina z szyjki macicy, bolesność piersi, tkliwość piersi, gorączka, uczucie zmęczenia, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: hirsutyzm, mlekotok, obrzęk, zatrzymanie płynów. Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne, obrzęk naczynioruchowy, wydłużony okres braku owulacji, senność, zator i zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, żółtaczka, żółtaczka cholestatyczna, wysypka, brak miesiączki, nadżerka szyjki macicy, zmniejszona tolerancja glukozy, zmniejszenie masy ciała.

Interakcje

Aminoglutetymid znacznie zmniejsza stężenie medroksyprogesteronu we krwi.

Dawkowanie

Doustnie. Wtórny brak miesiączki: 5-10 mg na dobę przez 5-10 dni. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 3-7 dni od odstawienia preparatu. Czynnościowe krwawienia z macicy spowodowane zaburzeniem równowagi hormonalnej: 5-10 mg na dobę przez 5-10 dni, podawać od ok. 16. do 21. dnia cyklu. Krwawienie powinno wystąpić w ciągu 3-7 dni od odstawienia preparatu. Dawkę (5-10 mg) można powtórzyć, rozpoczynając od 16. dnia cyklu, przez 2-3 kolejne cykle, następnie leczenie należy przerwać, w celu sprawdzenia, czy zaburzenia czynnościowe ustąpiły. Endometrioza łagodna do umiarkowanej: 10 mg 3 razy na dobę przez 90 dni, rozpoczynając od 1. dnia cyklu miesiączkowego. U 30-40% pacjentek może wystąpić samoograniczające się plamienie. W takim przypadku nie zaleca się żadnej dodatkowej hormonoterapii. Przeciwdziałanie rozrostowi endometrium u kobiet przyjmujących estrogeny: dawkowanie ustala się indywidualnie; najczęściej podaje się 2,5-5 mg na dobę lub sekwencyjnie 5-10 mg na dobę przez 10-14 kolejnych dni 28-dniowego cyklu; krwawienie lub plamienie z odstawienia występuje u 75-80% kobiet. Stosowanie terapii złożonej estrogenowo/progestagenowej w leczeniu objawów menopauzy powinno być ograniczone do najmniejszej skutecznej dawki i prowadzone przez najkrótszy czas.