SKŁAD
1 tabl. powl. zawiera 120 mg lub 180 mg chlorowodorku feksofenadyny (co odpowiada 112 mg lub 168 mg feksofenadyny).
DZIAŁANIE
Lek przeciwhistaminowy, blokujący receptory H1, nie wywołujący uspokojenia. Feksofenadyna jest czynnym farmakologicznie metabolitem terfenadyny. Chlorowodorek feksofenadyny jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym, Tmax osiągane jest po około 1–3 h po podaniu. Średnia wartość Cmax wynosiła około 427 ng/ml po podaniu dawki 120 mg raz na dobę/około 494 ng/ml po podaniu dawki 180 mg raz na dobę. Feksofenadyna w 60% do 70% wiąże się z białkami osocza. Feksofenadyna jest metabolizowana tylko w nieznacznym stopniu (w wątrobie lub poza wątrobą) i jest jedynym związkiem wykrywanym w moczu i kale u zwierząt i ludzi. Stężenie feksofenadyny w osoczu zmniejsza się w sposób dwuwykładniczy, z okresem półtrwania w końcowej fazie eliminacji wynoszącym od 11 do 15 h po podaniu wielokrotnym. Główną drogą eliminacji produktu z organizmu jest wydalanie z żółcią, podczas gdy do 10% podanej dawki leku wydala się w postaci niezmienionej z moczem.
WSKAZANIA
Tabletki 120 mg: łagodzenie objawów sezonowego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych. Tabletki 180 mg: łagodzenie objawów przewlekłej pokrzywki idiopatycznej u dorosłych i dzieci w wieku 12 lat i starszych.
PRZECIWWSKAZANIA
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami układu krążenia w wywiadzie, w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ
Chlorowodorek feksofenadyny nie może być stosowany u kobiet w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Nie zaleca się stosowania w okresie karmienia piersią. Brak danych dotyczących wpływu chlorowodorku feksofenadyny na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na myszach nie wykazały szkodliwego wpływu chlorowodorku feksofenadyny na reprodukcję.
DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Często: ból i zawroty głowy, senność, nudności. Niezbyt często: zmęczenie. Następujące działania niepożądane były zgłaszane u osób dorosłych w ramach nadzoru po wprowadzeniu chlorowodorku feksofenadyny do obrotu (częstość nieznana): reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, uczucie ucisku w klatce piersiowej, duszność, nagłe zaczerwienienie skóry, uogólnione reakcje anafilaksji), bezsenność, nerwowość, zaburzenia snu, koszmary senne/nieprawidłowe sny, tachykardia, kołatanie serca, biegunka, wysypka, pokrzywka, świąd.
INTERAKCJE
Feksofenadyna nie jest metabolizowana w wątrobie i z tego powodu nie występują interakcje z lekami metabolizowanymi w wątrobie. Równoczesne podawanie chlorowodorku feksofenadyny i erytromycyny lub ketokonazolu powodowało 2-3-krotne zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu. Zmianom tym nie towarzyszył żaden wpływ na odstęp QT i nie było to związane ze zwiększeniem występowania działań niepożądanych w porównaniu z tymi lekami podawanymi w monoterapii. Badania na zwierzętach wykazały zwiększenie stężenia feksofenadyny w osoczu po jednoczesnym podaniu erytromycyny lub ketokonazolu, jednak wydaje się on być spowodowany zwiększonym wchłanianiem w przewodzie pokarmowym oraz zmniejszonym wydzielaniem żółci lub soków trawiennych. Nie zaobserwowano interakcji pomiędzy feksofenadyną i omeprazolem. Jednakże podawanie leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu 15 minut przed przyjęciem chlorowodorku feksofenadyny powodowało zmniejszenie biodostępności, najprawdopodobniej z powodu jej wiązania w przewodzie pokarmowym. Zaleca się odczekać 2 h między przyjęciem feksofenadyny chlorowodorku a leków zobojętniających kwas solny w żołądku zawierających wodorotlenek glinu i magnezu.
DAWKOWANIE
Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku 12 lat i powyżej - w sezonowym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa: 120 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem; w przewlekłej pokrzywce idiopatycznej: 180 mg raz na dobę, przyjmowane przed posiłkiem. Nie określono skuteczności ani bezpieczeństwa stosowania chlorowodorku feksofenadyny u dzieci w wieku poniżej 12 lat. Dostępne dane dotyczące stosowania leku w szczególnych grupach pacjentów zwiększonego ryzyka (u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby) wykazały, że dostosowanie dawki chlorowodorku feksofenadyny u tych pacjentów nie jest konieczne. Linia podziału na tabletce 180 mg tylko ułatwia rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podzielenia na równe dawki.
UWAGI
Na podstawie danych farmakodynamicznych i zgłaszanych działań niepożądanych jest mało prawdopodobne, aby chlorowodorek feksofenadyny wywierał wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn. W obiektywnych badaniach wykazano, że lek nie wywiera znaczącego wpływu na ośrodkowy układ nerwowy. Oznacza to, że pacjenci mogą prowadzić pojazdy lub wykonywać czynności wymagające koncentracji. Jednakże w celu określenia nadwrażliwości u osób, u których występuje nietypowa reakcja na leki, zaleca się sprawdzenie indywidualnej reakcji na lek przed prowadzeniem pojazdu lub wykonywaniem skomplikowanych zadań.
Źródło: https://pharmindex.pl/