Vermox - co to za lek ?
Vermox jest lekiem o działaniu przeciwrobaczym, o szerokim zakresie działania, stosowanym w leczeniu dorosłych i dzieci.
Lek Vermox jest wskazany w leczeniu zarażeń pasożytniczych układu pokarmowego (infestacji), pojedynczych lub mieszanych, spowodowanych następującymi gatunkami pasożytów: owsik ludzki (Enterobius vermicularis), włosogłówka (Trichuris trichiura), glista ludzka (Ascaris lumbricoides), tęgoryjec dwunastniczy (Ancylostoma duodenale), tęgoryjec amerykański (Necator americanus).
Skład leku Vermox
- Substancją czynną leku jest mebendazol.
Każda tabletka zawiera 100 mg mebendazolu.
- Pozostałe składniki to: sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, sodu sacharynian, talk, skrobia kukurydziana, laktoza jednowodna.
Wskazania do stosowania
Leczenie infestacji pojedynczych lub mieszanych przewodu pokarmowego pasożytami z gatunków: Enterobius vermicularis (owsik ludzki); Ascaris lumbricoides (glista ludzka); Trichuris trichiura (włosogłówka); Ancylostoma duodenale (tęgoryjec dwunastniczy); Necator americanus (tęgoryjec amerykański).
Przeciwskazania do stosowania
- jeśli pacjent ma uczulenie na mebendazol lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku.
Działanie leku Vermox
Syntetyczny lek przeciw robakom, o szerokim spektrum działania. Zaburza tworzenie się tubuliny w komórkach jelita pasożytów. Wiąże się swoiście z tubuliną i powoduje ultrastrukturalne zmiany degeneracyjne jelita, blokując pobór glukozy i prawidłowe trawienie w organizmie pasożyta. Zaburzenia te są tak silne, że prowadzą do autolizy. Nie ma dowodów na to, że lek jest skuteczny w leczeniu cysticerkozy. Mebendazol wchłania się w niewielkim stopniu z przewodu pokarmowego. Po podaniu w dawkach terapeutycznych wykazuje małą dostępność biologiczną (ok. 20%), co jest związane ze znacznym metabolizmem pierwszego przejścia oraz bardzo słabą rozpuszczalnością substancji. 90-95% wchłoniętej dawki wiąże się z białkami osocza. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia metabolizmu lub zaburzenia wydzielania żółci mogą prowadzić do zwiększenia stężenia mebendazolu we krwi. Mebendazol, sprzężone pochodne mebendazolu i jego metabolity prawdopodobnie podlegają w pewnym stopniu recyrkulacji wewnątrzwątrobowej i są wydzielane z moczem i z żółcią. Względny T0,5 w fazie eliminacji po podaniu dawki doustnej u większości pacjentów wynosi 3-6 h.
Sprawdź: Glista ludzka - przyczyny, objawy i skuteczne metody leczenia.
Środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Vermox należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Zawsze należy stosować lek Vermox zgodnie z zaleceniami lekarza, a do czasu ustąpienia objawów konieczna jest stała kontrola lekarza.
Bardzo ważne jest utrzymywanie higieny osobistej w czasie leczenia i po jego zakończeniu, aby zapobiec nawrotowi zarażenia oraz przeniesieniu pasożytów na inne osoby.
Odnotowano przypadki zaburzeń czynności wątroby, nerek i zmniejszenie liczby białych krwinek (neutropenię) u pacjentów leczonych mebendazolem.
Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających.
Dzieci
Zgłaszano występowanie drgawek (napady drgawkowe) u dzieci, w tym u niemowląt.
Lek Vermox nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 1 roku. U dzieci w wieku od 1 do 2 lat lek Vermox powinien być stosowany tylko wtedy, gdy zadecyduje o tym lekarz.
Vermox a ciąża
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Jako środek ostrożności zaleca się unikanie stosowania leku Vermox, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży.
Vermox a karmienie piersią
Ograniczone dane pochodzące z opisów przypadków wykazały, że po podaniu doustnym stwierdza się niewielkie ilości mebendazolu w mleku kobiecym. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli lek Vermox stosowany jest w zalecanych dawkach, zazwyczaj nie powoduje żadnych dolegliwości.
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek z następujących objawów:
- reakcje nadwrażliwości (uczulenia), w tym obrzęk naczynioruchowy (nagły uczuleniowy obrzęk skóry i błon śluzowych twarzy, gardła, ust lub krtani), wykwity skórne, wysypka i pokrzywka, trudności w oddychaniu, uczucie osłabienia,
- ciężkie reakcje skórne z rozprzestrzeniającą się wysypką z pęcherzami i łuszczącą się skórą, szczególnie wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) lub nasilone złuszczanie skóry (toksyczna martwica naskórka),
- zmęczenie, utrata apetytu, bóle brzucha, wymioty, blade stolce, ciemno zabarwiony mocz, zażółcenie skóry lub białek oczu (zapalenie wątroby),
- częste zakażenia (neutropenia, agranulocytoza), należy zaprzestać stosowania leku Vermox i skontaktować się natychmiast z lekarzem.
W badaniach klinicznych niezbyt często (u mniej niż 1% osób) obserwowano uczucie dyskomfortu w dolnej części brzucha, wzdęcia, biegunkę i wysypkę.
W czasie stosowania leku Vermox zgłoszono również następujące działania niepożądane:
Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 osób):
- ból brzucha.
Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 osób):
- nudności, wymioty.
Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 1 000 osób):
- zawroty głowy.
Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 osób):
- zmniejszona liczba niektórych rodzajów białych krwinek, powodująca częstsze infekcje (neutropenia),
- reakcje alergiczne (w tym ciężkie),
- napady drgawkowe,
- zaburzenia czynności wątroby,
- zapalenie wątroby,
- pokrzywka,
- wypadanie włosów,
- wykwity skórne,
- obrzęk alergiczny (obrzęk naczynioruchowy),
- ciężkie reakcje skórne.
Następujące działania niepożądane zgłaszano bardzo rzadko (tj. mogą występować u mniej niż 1 na 10
000 osób) przy długotrwałym stosowaniu w dawkach znacznie przekraczających zalecane:
- zapalenie nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek),
- znaczne zmniejszenie liczby białych krwinek, co zwiększa ryzyko wystąpienia zakażeń (agranulocytoza).
Dodatkowe działania niepożądane u dzieci
Bardzo rzadko zgłaszano występowanie drgawek u dzieci.
Czytaj również: Czy możliwe jest nabycie leków na receptę przez internet ?
Interakcje
Lek Vermox a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta, obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Jednoczesne stosowanie cymetydyny może wpłynąć na efekt działania mebendazolu. Należy unikać jednoczesnego stosowania mebendazolu z metronidazolem, ze względu na możliwość wystąpienia poważnych działań niepożądanych.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy ściśle przestrzegać dawki przepisanej przez lekarza, a kontrola lekarska jest konieczna aż do ustąpienia objawów (np. do wykonania zalecanego badania stolca).
Podanie doustne
Tabletki należy przyjmować popijając wodą, najlepiej wieczorem. Tabletkę można przyjmować w całości lub można ją żuć lub pokruszyć w celu ułatwienia połknięcia. Linia podziału tylko ułatwia przełamanie w celu ułatwienia połknięcia, a nie umożliwia podziału na równe dawki.
Przed podaniem tabletki małemu dziecku, tabletkę należy pokruszyć. Należy zawsze nadzorować dziecko
podczas przyjmowania tego leku.
Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków
przeczyszczających.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 2 lat:
- Owsica
100 mg (1 tabletka) jednorazowo. Ze względu na ryzyko częstych ponownych zakażeń pasożytami, zaleca się powtórzenie leczenia po upływie 2 do 4 tygodni. - Glistnica, zarażenie włosogłówką, tęgoryjcem i zarażenia mieszane
200 mg na dobę (1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem) przez 3 kolejne dni.
Stosowanie u dzieci w wieku powyżej 2 lat
W przypadku owsicy, glistnicy, zakażenia włosogłówką i tęgoryjcem lub zakażeń mieszanych dawkowanie jest takie samo jak u pacjentów dorosłych, niezależnie od masy ciała i wieku dzieci.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vermox
Przypadkowe przedawkowanie leku może wywołać skurcze w jamie brzusznej, nudności, wymioty i biegunkę. U pacjentów leczonych przez dłuższy czas dużymi dawkami leku rzadko obserwowano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby), zaburzenia czynności nerek (zapalenie kłębuszkowe nerek) i neutropenię (znaczne zmniejszenie liczby granulocytów - niektórych białych komórek krwi).
W razie przyjęcia zbyt dużej dawki leku Vermox należy zgłosić się do lekarza lub farmaceuty lub udać się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą pudełko i ulotkę dołączoną do opakowania leku.
Pominięcie przyjęcia leku Vermox
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki leku.
Następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze, a następnie kontynuować przyjmowanie leku zgodnie z zaleceniami lekarza.
Przerwanie stosowania leku Vermox
W przypadku przerwania stosowania leku Vermox lek może być nieskuteczny.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dystrybutor na terenie Polski:
GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.