Vermox

Formularz

Przejdź do formularza medycznego

Zamów

SKŁAD

1 tabl. zawiera 100 mg mebendazolu. Preparat zawiera laktozę oraz mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu.

 

DZIAŁANIE

Syntetyczny lek przeciw robakom, o szerokim spektrum działania. Zaburza tworzenie się tubuliny w komórkach jelita pasożytów. Wiąże się swoiście z tubuliną i powoduje ultrastrukturalne zmiany degeneracyjne jelita, blokując pobór glukozy i prawidłowe trawienie w organizmie pasożyta. Zaburzenia te są tak silne, że prowadzą do autolizy. Nie ma dowodów na to, że lek jest skuteczny w leczeniu cysticerkozy. Mebendazol wchłania się w niewielkim stopniu z przewodu pokarmowego. Po podaniu w dawkach terapeutycznych wykazuje małą dostępność biologiczną (ok. 20%), co jest związane ze znacznym metabolizmem pierwszego przejścia oraz bardzo słabą rozpuszczalnością substancji. 90-95% wchłoniętej dawki wiąże się z białkami osocza. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia metabolizmu lub zaburzenia wydzielania żółci mogą prowadzić do zwiększenia stężenia mebendazolu we krwi. Mebendazol, sprzężone pochodne mebendazolu i jego metabolity prawdopodobnie podlegają w pewnym stopniu recyrkulacji wewnątrzwątrobowej i są wydzielane z moczem i z żółcią. Względny T0,5 w fazie eliminacji po podaniu dawki doustnej u większości pacjentów wynosi 3-6 h.

WSKAZANIA

Leczenie infestacji pojedynczych lub mieszanych przewodu pokarmowego pasożytami z gatunków: Enterobius vermicularis (owsik ludzki); Ascaris lumbricoides (glista ludzka); Trichuris trichiura (włosogłówka); Ancylostoma duodenale (tęgoryjec dwunastniczy); Necator americanus (tęgoryjec amerykański).

PRZECIWWSKAZANIA

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Unikać stosowania z metronidazolem. Zgłaszano rzadkie przypadki odwracalnych zaburzeń czynności wątroby, zapalenia wątroby oraz neutropenii, które występowały u pacjentów leczonych mebendazolem w zalecanych dawkach i wskazaniach. Tego typu reakcje oraz kłębuszkowe zapalenie nerek i agranulocytozę zgłaszano również po zastosowaniu dawek znacznie przekraczających zalecany zakres, a także podczas leczenia długotrwałego. Po wprowadzeniu leku do obrotu bardzo rzadko zgłaszano drgawki u dzieci, w tym u niemowląt w wieku poniżej 1 roku. Mebendazol nie był szeroko badany u dzieci w wieku poniżej 2 lat, dlatego lek powinien być stosowany u dzieci w wieku od 1 do 2 lat tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść uzasadnia potencjalne ryzyko. Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa, preparat nie powinien być stosowany u dzieci w wieku poniżej 1 roku. Każda tabletka zawiera 110 mg laktozy jednowodnej - lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabl., to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.

CIĄŻA I KARMIENIE PIERSIĄ

Nie zaleca się stosowania w ciąży, szczególnie w I trymestrze (ryzyko działania embriotoksycznego i teratogennego). Ograniczone dane pochodzące z opisów przypadków wykazały, że po podaniu doustnym stwierdza się niewielkie ilości mebendazolu w mleku kobiecym. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Lek stosowany jest w zalecanych dawkach, zazwyczaj nie powoduje żadnych zaburzeń. Sporadycznie obserwowano ból brzucha i biegunkę u pacjentów z masywną infestacją; rzadko - reakcje nadwrażliwości, takie jak: obrzęk naczynioruchowy, wykwity skórne, wysypka, pokrzywka. Działania niepożądane występujące u <1% pacjentów w badaniach klinicznych: uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, biegunka, wzdęcia, wysypka. Działania niepożądane występujące po raz pierwszy po wprowadzeniu mebendazolu do obrotu (bardzo rzadko): agranulocytoza (obserwowano po zastosowaniu dużych dawek oraz podczas długotrwałego leczenia), neutropenia, nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne), drgawki, zawroty głowy, ból brzucha, nudności, wymioty, zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, osutka, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, łysienie, kłębuszkowe zapalenie nerek (obserwowano po zastosowaniu dużych dawek oraz podczas długotrwałego leczenia). Bardzo rzadko zgłaszano występowanie drgawek u dzieci.

INTERAKCJE

Cymetydyna może hamować metabolizm i zwiększać stężenie mebendazolu we krwi - podczas długotrwałej terapii zaleca się oznaczanie stężenia mebendazolu we krwi, co daje możliwość modyfikacji dawkowania. Stosowanie mebendazolu z metronidazolem może zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu Stevensa-Johnsona i (lub) martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka - unikać jednoczesnego stosowania.

DAWKOWANIE

Doustnie. Dorośli i dzieci >2 lat (niezależnie od mc. i wieku): owsica - 100 mg jednorazowo (ze względu na ryzyko częstych ponownych infestacji zaleca się powtórzenie leczenia po 2 i 4 tyg., szczególnie w czasie programów eradykacyjnych); glistnica, infestacje włosogłówką, tęgoryjcem i infestacje mieszane - 200 mg na dobę (1 tabl. rano i 1 tabl. wieczorem) przez kolejne 3 dni. Sposób podania. Tabletki można rozgryzać lub połykać w całości. Przed podaniem tabletki małemu dziecku, tabletkę należy pokruszyć. Należy zawsze nadzorować dziecko podczas przyjmowania leku. Podczas leczenia nie jest konieczne przestrzeganie specjalnej diety ani stosowanie środków przeczyszczających. Linia podziału na tabl. ułatwia tylko rozkruszenie w celu ułatwienia połknięcia, a nie podział na równe dawki.

UWAGI

Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Źródło: https://pharmindex.pl/