Amotaks - co to za lek ?
Amotaks jest antybiotykiem. Substancją czynną leku jest amoksycylina. Amoksycylina należy do
grupy leków zwanych „penicylinami”.
W jakim celu stosuje się lek Amotaks
Amotaks jest stosowany w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie wrażliwe na amoksycylinę.
Lek Amotaks stosuje się w leczeniu:
• ostrego bakteryjnego zapalenia zatok
• ostrego zapalenia ucha środkowego
• ostrego paciorkowcowego zapalenia migdałków i zapalenia gardła
• zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli
• pozaszpitalnego zapalenia płuc
• ostrego zapalenia pęcherza moczowego
• bezobjawowego bakteriomoczu w okresie ciąży
• ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek
• duru brzusznego i duru rzekomego
• ropnia okołozębowego z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej
• zakażeń związanych z protezowaniem stawów
• choroby wrzodowej żołądka wywołanej przez bakterie Helicobacter pylori
• boreliozy.
Amotaks można również stosować w zapobieganiu zapalenia wsierdzia.
Skład Amotaks
Co zawiera lek Amotaks
Substancją czynną leku jest amoksycylina (w postaci amoksycyliny trójwodnej).
Każda tabletka zawiera 1 g amoksycyliny.
Pozostałe składniki to: karboksymetyloskrobia sodowa, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, kwas stearynowy, magnezu stearynian.
Wskazania do stosowania
Leczenie nw. zakażeń u dzieci i dorosłych: ostre bakteryjne zapalenie zatok; ostre zapalenie ucha środkowego; ostre paciorkowcowe zapalenie migdałków i zapalenie gardła; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli; pozaszpitalne zapalenie płuc; ostre zapalenie pęcherza moczowego; bezobjawowy bakteriomocz w czasie ciąży; ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek; dur brzuszny i dur rzekomy; ropień okołozębowy z szerzącym się zapaleniem tkanki łącznej; zakażenia związane z protezowaniem stawów; eradykacja Helicobacter pylori; choroba z Lyme. Lek jest również wskazany w zapobieganiu zapaleniu wsierdzia. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Przeciwskazania do stosowania
Kiedy nie stosować leku Amotaks:
▪ jeśli pacjent ma uczulenie na amoksycylinę, penicylinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
▪ jeśli u pacjenta kiedykolwiek stwierdzono uczulenie na jakikolwiek inny antybiotyk. To może obejmować wysypkę skórną lub obrzęk twarzy lub gardła.
Jeśli powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, nie powinien on przyjmować leku Amotaks. W razie wątpliwości, przed rozpoczęciem stosowania leku należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym lub farmaceutą przed rozpoczęciem stosowania leku Amotaks.
Działanie Amotaks
Antybiotyk β-laktamowy, wrażliwy na działanie β-laktamaz. Mechanizm działania polega na blokowaniu biosyntezy ściany komórkowej. Gatunki zwykle wrażliwe na amoksycylinę - tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, paciorkowce β-hemolizujące (grupy A, B, C i G), Listeria monocytogenes. Gatunki, u których może wystąpić problem oporności nabytej: Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Helicobacter pylori, Proteus mirabilis, Salmonella typhi, Salmonella paratyphi, Pasteurella multocida, gronkowce koagulazo-ujemne, Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, paciorkowce zieleniące, Clostridium spp., Fusobacterium spp., Borrelia burgdorferi. Drobnoustroje z opornością naturalną: Enterococcus faecium, Acinetobacter spp. Enterobacter spp. Klebsiella spp., Pseudomonas spp., Bacteroides spp. (wiele szczepów Bacteroides fragilis jest opornych), Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp. Amoksycylina szybko i dobrze wchłania się po podaniu doustnym, osiągając Cmax w czasie ok. 1 h, biodostępność wynosi około 70%. W ok. 18% wiąże się z białkami osocza. Jest wykrywana w pęcherzyku żółciowym, w tkankach narządów jamy brzusznej, skórze, tkance tłuszczowej, mięśniach, w płynie maziowym, płynie otrzewnowym, żółci i ropie. Nie przenika wystarczająco do płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika przez łożysko i do mleka kobiecego. Amoksycylina jest metabolizowana w ok. 10-25% do nieczynnego kwasu penicylinowego i wydalana głównie przez nerki. T0,5 wynosi ok. 1 h. Całkowity klirens amoksycyliny z surowicy zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszającej się wydolności nerek.
Czytaj również: Czy e-recepta jest legalna ?
Środki ostrożności
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Amotaks należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli pacjent:
● choruje na mononukleozę zakaźną (gorączka, ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych oraz
skrajne zmęczenie);
● ma chorobę nerek;
● nieregularnie oddaje mocz.
W razie wątpliwości, czy powyższe okoliczności dotyczą pacjenta, należy skonsultować się z lekarzem
prowadzącym lub farmaceutą przed rozpoczęciem przyjmowania leku Amotaks.
Badania krwi i moczu
Jeśli pacjent ma mieć wykonane:
• badanie moczu (w celu wykrycia glukozy) lub badania krwi w celu zbadania czynności wątroby,
• badanie stężenia estriolu (wykonywane w czasie ciąży w celu sprawdzenia, czy dziecko rozwija się
prawidłowo),
należy poinformować lekarza lub farmaceutę, że pacjent przyjmuje lek Amotaks. Amoksycylina może
bowiem wpływać na wyniki tych badań.
Amotaks w ciąży
Ograniczone dane dotyczące stosowania amoksycyliny u kobiet w ciąży nie wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia wrodzonych wad rozwojowych - amoksycylina może być stosowana w ciąży jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko związane z leczeniem.
Amotaks a karmienie piersią
Amoksycylina jest wydzielana do mleka kobiecego; istnieje ryzyko wystąpienia biegunki, działania uczulającego i kolonizacji grzybów na błonach śluzowych u dziecka - w czasie karmienia piersią stosować jedynie po ocenie stosunku korzyści do ryzyka; może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.
Działania niepożądane
Często:
biegunka, nudności, wysypka skórna.
Niezbyt często:
wymioty, pokrzywka, świąd.
Bardzo rzadko:
kandydoza skóry i błon śluzowych, przemijająca leukopenia (w tym ciężka neutropenia i agranulocytoza), przemijająca trombocytopenia i niedokrwistość hemolityczna, wydłużony czas krwawienia i czas protrombinowy, ciężkie reakcje alergiczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, anafilaksja, zespół choroby posurowiczej i alergiczne zapalenia naczyń), hiperkinezja, zawroty głowy i drgawki, związane z antybiotykiem zapalenie jelita grubego (w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego oraz krwotoczne zapalenie jelita grubego), czarny włochaty język, powierzchniowe przebarwienie zębów u dzieci po zastosowaniu leku w postaci zawiesiny (przebarwienie można zazwyczaj usunąć przez szczotkowanie), zapalenie wątroby, żółtaczka zastoinowa, niewielkie zwiększenie aktywności AspAT i (lub) AlAT, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, pęcherzowe, złuszczające zapalenie skóry, ostra uogólniona osutka krostkowa (AEGP), polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), śródmiąższowe zapalenie nerek. Częstość nieznana: reakcja Jarischa-Herxheimera, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zespół Kounisa, zapalenie jelit indukowane lekami, linijna IgA dermatoza, krystaluria - obejmująca ostre uszkodzenie nerek.
Interakcje
Amotaks a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie
lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
• Jeśli jednocześnie z lekiem Amotaks pacjent przyjmuje allopurynol (stosowany w dnie moczanowej),
bardziej prawdopodobne może być wystąpienie u pacjenta skórnych reakcji alergicznych.
• Jeśli pacjent przyjmuje probenecyd (stosowany w leczeniu dny moczanowej) – jednoczesne
stosowanie probenecydu może zmniejszyć wydalanie amoksycyliny i nie jest zalecane. Jeśli w opinii
lekarza konieczne jest stosowanie obydwu produktów leczniczych, lekarz może zdecydować o
dostosowaniu dawki leku Amotaks.
• Jeśli razem z lekiem Amotaks pacjent stosuje leki zmniejszające krzepliwość krwi (takie jak
warfaryna), może być konieczne wykonanie dodatkowych badań krwi.
• Jeśli pacjent przyjmuje również inne antybiotyki (takie jak tetracyklina), lek Amotaks może być mniej
skuteczny.
• Jeśli pacjent przyjmuje metotreksat (stosowany w leczeniu nowotworów i łuszczycy o ciężkim
przebiegu), penicyliny mogą powodować nasilenie działań niepożądanych.
Sprawdź: Zapalenie dróg moczowych - po czym poznać ?
Dawkowanie preparatu Amotaks
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Tabletkę leku Amotaks należy połknąć popijając wodą.
Tabletkę można podzielić na dwie równe dawki w miejscu widocznego wgłębienia.
Amotaks można przyjmować przed posiłkiem, w trakcie lub po posiłku.
• Należy zachować równe, co najmniej 4-godzinne, odstępy pomiędzy dawkami podawanymi w
ciągu doby.
Zazwyczaj stosowana dawka
Dzieci o masie ciała mniejszej niż 40 kg
Wszystkie dawki są ustalane w zależności od masy ciała dziecka (wyrażonej w kilogramach).
• Lekarz prowadzący zaleci dawkę leku Amotaks, jaką należy podać dziecku.
• Zazwyczaj stosowana dawka to 40 mg do 90 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę, podawane w
dwóch lub trzech dawkach podzielonych.
• Maksymalna zalecana dawka to 100 mg na każdy kilogram masy ciała na dobę.
Dorośli, osoby w podeszłym wieku i dzieci o masie ciała 40 kg lub większej
Zazwyczaj stosowana dawka leku Amotaks to 250 mg do 500 mg trzy razy na dobę lub 750 mg do 1 g
co 12 godzin, w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia.
• Ciężkie zakażenia: 750 mg do 1 g trzy razy na dobę.
• Ostre zapalenie pęcherza moczowego: 3 g dwa razy na dobę przez jeden dzień.
• Choroba z Lyme (borelioza – zakażenie przenoszone przez kleszcze): pojedynczy rumień
wędrujący (wczesna postać – plama rumieniowa o barwie różowo-czerwonej): 4 g na dobę. Objawy
układowe (późna postać – poważniejsze objawy lub gdy choroba obejmuje wiele narządów): do 6 g
na dobę.
• Choroba wrzodowa żołądka: 750 mg lub 1 g dwa razy na dobę przez 7 dni w skojarzeniu z innymi
antybiotykami i lekami stosowanymi w leczeniu wrzodów żołądka.
• Zapobieganie zapaleniu wsierdzia w trakcie zabiegów chirurgicznych: dawka może się różnić w
zależności od rodzaju zabiegu chirurgicznego. Jednocześnie mogą być podawane inne leki. W celu
uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy się zwrócić do lekarza, farmaceuty lub
pielęgniarki.
• Maksymalna zalecana dawka to 6 g na dobę.
Choroby nerek
Jeśli u pacjenta występują choroby nerek, dawka leku może być mniejsza niż zazwyczaj stosowana.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Amotaks
Jeżeli pacjent przyjął większą dawkę leku Amotaks niż zalecana, mogą wystąpić takie objawy jak
podrażnienie żołądka i jelit (nudności, wymioty lub biegunka) lub kryształki w moczu, które mogą być
postrzegane jako mętny mocz lub problemy w oddawaniu moczu. Należy skontaktować się z lekarzem
prowadzącym tak szybko, jak to tylko możliwe. Należy zabrać ze sobą lek, aby pokazać go lekarzowi.
Pominięcie zastosowania leku Amotaks
• Jeśli pacjent zapomni przyjąć dawkę, należy przyjąć ją w momencie przypomnienia.
• Nie należy przyjmować kolejnej dawki zbyt wcześnie, należy odczekać około 4 godzin przed
przyjęciem kolejnej dawki.
• Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Jak długo należy stosować lek Amotaks
• Należy kontynuować przyjmowanie leku Amotaks tak długo jak zaleci to lekarz, nawet jeśli
pacjent poczuje się lepiej. Wszystkie dawki leku są potrzebne do zwalczenia zakażenia. Jeśli
część bakterii przeżyje, może spowodować nawrót zakażenia.
• Jeśli po zakończeniu leczenia produktem Amotaks pacjent nadal nie czuje się lepiej, należy
skonsultować się z lekarzem.
W przypadku stosowania leku Amotaks przez dłuższy czas mogą wystąpić pleśniawki (kandydoza –
zakażenia drożdżakowe błon śluzowych powodujące miejscową bolesność, swędzenie i białą
wydzielinę). W takim przypadku należy skonsultować się z lekarzem.
Jeśli pacjent przyjmuje lek Amotaks przez dłuższy czas, lekarz może zlecić przeprowadzenie
dodatkowych badań czynności nerek, wątroby i krwi.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
Dystrybutor na terenie Polski:
Polfa Tarchomin S.A.
Zamienniki dla leku Amoksiklav:
Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.