Furosemidum Polpharma

Środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Furosemidum Polpharma należy omówić to z lekarzem.

Należy zachować szczególną ostrożność:
• jeśli pacjent ma przerost gruczołu krokowego lub inne zaburzenia objawiające się utrudnieniem
oddawania moczu ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia gwałtownego zatrzymania
moczu w czasie stosowania furosemidu;
• jeśli znacznie zmniejszy się objętość oddawanego moczu - należy wówczas odstawić lek
i skontaktować się z lekarzem;
• jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby;
• jeśli pacjent ma ciężką niewydolność nerek lub przyjmuje jednocześnie furosemid i antybiotyki
aminoglikozydowe, kwas etakrynowy lub inne leki, które mogą uszkadzać słuch, gdyż częściej
występują zaburzenia objawiające się uczuciem dzwonienia w uszach, szumami usznymi,
niedosłuchem - o wystąpieniu wymienionych lub podobnych objawów należy jak najszybciej
poinformować lekarza;
• jeśli pacjent jest uczulony na sulfonamidy, gdyż mogą występować reakcje nadwrażliwości na
furosemid;
• jeśli pacjent ma toczeń rumieniowaty, ponieważ w czasie leczenia furosemidem mogą nasilić
się objawy tej choroby;
• jeśli pacjent ma cukrzycę, gdyż podczas leczenia furosemidem może zwiększyć się stężenie
glukozy we krwi - pacjenci z cukrzycą powinni częściej oznaczać stężenie glukozy we krwi
i (lub) w moczu;
• jeśli pacjent ma porfirię (chorobę, w której zaburzone jest wiązanie tlenu przez krwinki
czerwone oraz pojawia się fioletowe zabarwienie moczu);
• jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, przyjmuje inne leki mogące powodować obniżenie
ciśnienia krwi lub występują u niego inne stany chorobowe, które wiążą się z ryzykiem
obniżenia ciśnienia krwi.

W czasie stosowania furosemidu może wystąpić odwodnienie i zaburzenia elektrolitowe. Z tego
powodu lekarz będzie częściej kontrolował stężenie elektrolitów, szczególnie potasu, w surowicy krwi
oraz stężenie kreatyniny i mocznika, a także parametry równowagi kwasowo-zasadowej.

Lekarz będzie uważnie obserwować pacjenta w przypadku:
• występowania niedociśnienia tętniczego - znaczne niedociśnienie może spowodować omdlenie,
a także prowadzić do wstrząsu;
• pacjentów z ryzykiem zawału serca lub udaru mózgu w przypadku znacznego obniżenia
ciśnienia tętniczego (pacjenci z zaburzeniami ukrwienia mózgu lub chorobą niedokrwienną
serca);
• pacjentów z dną moczanową;
• pacjentów z zespołem wątrobowo-nerkowym (marskości wątroby z jednoczesnym
pogorszeniem czynności nerek);
• pacjentów ze zmniejszonym stężeniem białek we krwi (hipoproteinemią), na przykład
powiązaną z zespołem nerczycowym (działanie furosemidu może być osłabione, a jego
działanie toksyczne na słuch może ulec nasileniu).

Dzieci
Leku Furosemidum Polpharma w postaci tabletek nie należy stosować u niemowląt i dzieci, które nie
potrafią połknąć tabletki.

Furosemidum Polpharma a ciąża

Furosemid przechodzi przez barierę łożyska - może być stosowany w ciąży wyłącznie w krótkotrwałej terapii, jeśli korzyści wynikające z leczenia matki przewyższają ryzyko uszkodzenia płodu. Stosowanie furosemidu podczas ciąży wymaga monitorowania płodu.

Furosemidum Polpharma a karmienie piersią

Furosemid jest wydzielany do mleka kobiecego i może zatrzymać laktację - lek jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią.

Działania niepożądane

Należy odstawić lek Furosemidum Polpharma i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących objawów:
• trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy lub warg - mogą to być objawy ciężkiej reakcji alergicznej 
• wysypka skórna, świąd
• silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do placów, mogący być objawem zapalenia trzustki
• łatwe powstawanie siniaków, częste zakażenia, osłabienie lub zmęczenie - mogą to być objawy zaburzeń krwi
• nasilone pragnienie, ból i zawroty głowy, omdlenie, splątanie, ból lub osłabienie mięśni lub stawów, kurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca - mogą to być objawy odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych
• zażółcenie skóry lub oczu oraz ciemne zabarwienie moczu - mogą to być objawy zaburzeń wątroby
• powstawanie pęcherzy oraz złuszczanie skóry, zwłaszcza wokół warg i oczu, z gorączką i objawami grypopodobnymi - mogą to być ciężkie reakcje skórne (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne, martwicze oddzielanie się naskórka).

Podczas stosowania furosemidu obserwowano następujące działania niepożądane.

Działania niepożądane występujące bardzo często (u co najmniej 1 na 10 pacjentów):
• zaburzenia wodno-elektrolitowe (w tym objawowe), odwodnienie, hipowolemia (stan zmniejszonego wypełnienia naczyń krwionośnych), szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku, zwiększenie stężenia kreatyniny, zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi
• niedociśnienie, w tym niedociśnienie ortostatyczne.

Działania niepożądane występujące często (u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
• zagęszczenie krwi
• hiponatremia (zmniejszenie stężenia sodu we krwi), hipochloremia (zmniejszenie stężenia chlorków we krwi), hipokaliemia (zmniejszenie stężenia potasu we krwi), zwiększenie stężenia cholesterolu, zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi i napady dny, zwiększona objętość moczu
• encefalopatia wątrobowa u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Działania niepożądane występujące niezbyt często (u mniej niż 1 na 100 pacjentów):
• zmniejszona liczba płytek krwi
• zaburzenia tolerancji glukozy
• głuchota, czasami nieodwracalna, zaburzenia słuchu
• nudności
• świąd, pokrzywka, wysypka, pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, choroba pęcherzowa skóry o podłożu autoimmunologicznym (pemfigoid), złuszczające zapalenie skóry, plamica, nadwrażliwość na światło.

Działania niepożądane występujące rzadko (u mniej niż 1 na 1000 pacjentów):
• zmniejszona liczba białych krwinek, zwiększona liczba granulocytów kwasochłonnych
• ciężkie reakcje alergiczne
• uczucie drętwienia, mrowienia (parestezja)
• zapalenie naczyń krwionośnych
• wymioty, biegunka
• śródmiąższowe zapalenie nerek
• gorączka.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko (u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów):
• zmniejszenie liczby granulocytów we krwi (agranulocytoza), niedokrwistość
• dzwonienie w uszach
• ostre zapalenie trzustki
• zastój żółci, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
• zahamowanie czynności szpiku kostnego
• zaostrzenie lub uaktywnienie tocznia rumieniowatego (SLE)
• hipokalcemia (zmniejszenie stężenia wapnia we krwi), hipomagnezemia (zmniejszenie stężenia magnezu we krwi), zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zasadowica metaboliczna (zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej), rzekomy zespół Barttera (zasadowica hipokaliemiczna na skutek stosowania dużych dawek leków moczopędnych), jadłowstręt,
hiperglikemia (zwiększenie stężenia cukru we krwi)
• bóle głowy, zawroty głowy, omdlenie i utrata świadomości (na skutek niedociśnienia
objawowego), niepokój ruchowy
• niewyraźne widzenie, widzenie na żółto
• zakrzepica
• kurczowe bóle brzucha, zaparcie, podrażnienie żołądka
• zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka)
• zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, ostra uogólniona krostkowica (ostra gorączkowa wysypka polekowa), wysypka polekowa ze zwiększeniem liczby granulocytów kwasochłonnych i objawami narządowymi (DRESS)
• zwiększenie stężenia sodu w moczu, zwiększenie stężenia chlorków w moczu, zatrzymanie moczu (u pacjentów z zaburzeniem odpływu moczu z pęcherza moczowego), niewydolność nerek, częstomocz, obecność cukru w moczu (glikozuria)
• osłabienie.

Czytaj również: Nadciśnienie tętnicze a spożycie kawy

Interakcje

Furosemidum Polpharma a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

W szczególności należy poinformować lekarza lub farmaceutę, jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków:
• leki moczopędne z innych grup farmakologicznych, gdyż stosowane z furosemidem nasilają jego działanie moczopędne,
• leki moczopędne oszczędzające potas, ponieważ podawane jednocześnie z furosemidem zmniejszają wydalanie potasu w moczu, co może łagodzić hipokaliemię (zmniejszenie stężenia potasu),
• teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy), gdyż furosemid może nasilać jej działanie,
• glikozydy naparstnicy i leki wywołujące zespół wydłużonego odstępu QT, gdyż może zwiększyć się toksyczność tych leków i mogą wystąpić zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca,
• leki blokujące przewodzenie nerwowo-mięśniowe (np. tubokuraryna),
• antybiotyki (np. cefalosporyny lub aminoglikozydy),
• sukralfat (lek osłaniający błonę śluzową żołądka) - furosemid należy przyjmować doustnie
w odstępie co najmniej dwóch godzin, ponieważ sukralfat zmniejsza wchłanianie furosemidu
z przewodu pokarmowego, przez co osłabia jego działanie,
• kortykosteroidy działające ogólnoustrojowo, karbenoksolon (lek stosowany w leczeniu choroby wrzodowej), lukrecja, β2-sympatykomimetyki stosowane w dużych dawkach, środki przeczyszczające długotrwale stosowane, reboksetyna (stosowana w leczeniu ciężkich depresji), kortykotropina (hormon przysadki mózgowej) i amfoterycyna B (antybiotyk przeciwgrzybiczy),
z powodu zwiększenia ryzyka wystąpienia hipokaliemii (zmniejszenie stężenia potasu),
• leki zwiększające ciśnienie tętnicze, takie jak np. noradrenalina, dopamina i adrenalina (aminy katecholowe), gdyż furosemid może zmniejszyć oddziaływanie tych leków na mięśniówkę tętnic,
• lit - lek stosowany w zaburzeniach psychicznych. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania litu z furosemidem. Lekarz może zalecić jednoczesne stosowanie obu leków tylko, jeśli jest to konieczne. W takim przypadku będzie monitorować stężenie litu we krwi i dostosuje dawkę litu.
• cyklosporyna (lek stosowany, aby zapobiec odrzuceniu przeszczepionego narządu), gdyż jednoczesne stosowanie z furosemidem zwiększa ryzyko wystąpienia dny moczanowej,
• leki przeciwnadciśnieniowe (np. enalapryl, kaptopryl, walsartan, telmisartan), ponieważ furosemid może spowodować zbyt duże obniżenie ciśnienia tętniczego. Lekarz zmniejszy dawkę furosemidu lub odstawi go przynajmniej trzy dni przed rozpoczęciem leczenia lub zwiększeniem podawanej dawki leku przeciwnadciśnieniowego.
• insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe, gdyż furosemid osłabia działanie tych leków,
• indometacyna oraz inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, ponieważ mogą one osłabić działanie moczopędne i przeciwnadciśnieniowe furosemidu. Jednoczesne stosowanie tych leków zwiększa ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek.
• fenytoina i jej pochodne (stosowane w leczeniu padaczki), ponieważ stosowane przez dłuższy czas osłabiają działanie moczopędne furosemidu,
• salicylany, gdyż furosemid nasila ich działanie,
• cisplatyna (lek stosowany w leczeniu nowotworów), ponieważ furosemid może nasilać działania niepożądane cisplatyny,
• karbamazepina (stosowana w leczeniu padaczki) lub aminoglutetymid (stosowany w leczeniu zespołu Cushinga), gdyż jednoczesne przyjmowanie z furosemidem może zwiększać ryzyko hiponatremii (zmniejszenie stężenia sodu we krwi),
• probenecyd (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej), gdyż może osłabiać działanie furosemidu,
• metotreksat (lek stosowany w ciężkim zapaleniu stawów i leczeniu nowotworów), gdyż może osłabiać działanie furosemidu,
• rysperydon (lek stosowany w leczeniu niektórych chorób psychicznych) - lekarz oceni stosunek korzyści do ryzyka stosowania.

Dawkowanie leku Furosemidum Polpharma

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dorośli
Początkowa jednorazowa dawka przyjmowana rano wynosi od 40 do 80 mg (od 1 do 2 tabletek). Lekarz może zalecić przyjmowanie ustalonej jednorazowej dawki podtrzymującej od 1 do 2 razy na dobę, co drugą dobę, lub przez 2 do 4 kolejnych dni każdego tygodnia. W długotrwałym leczeniu obrzęków dobowa dawka podtrzymująca wynosi zwykle od 40 mg do 80 mg. W leczeniu ciężkich obrzęków maksymalna dawka dobowa wynosi 600 mg podawana w 3 lub 4 dawkach podzielonych.

Dzieci i młodzież
Ze względu na postać farmaceutyczną leku - tabletki, Furosemidum Polpharma nie należy stosować u niemowląt i dzieci, które nie potrafią połknąć tabletki. Zwykle stosuje się dawki od 1 mg do 3 mg/kg masy ciała dziecka raz na dobę. Nie należy stosować dawek większych niż 40 mg na dobę niezależnie od masy ciała dziecka.

Pacjenci w podeszłym wieku
Dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku nie jest zwykle konieczne.

Sposób podawania
Lek można zażywać niezależnie od posiłków.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Furosemidum Polpharma
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala. Objawy przedawkowania związane są z nasileniem działania moczopędnego, które powoduje odwodnienie, obniżenie ciśnienia tętniczego, zawroty głowy, niewyraźne widzenie, omdlenie.
Leczenie polega na zwiększeniu objętości krwi krążącej i uzupełnieniu niedoboru elektrolitów.

Pominięcie zastosowania leku Furosemidum Polpharma
W przypadku pominięcia dawki leku należy ją przyjąć tak szybko, jak jest to możliwe. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.