Asertin

Środki ostrożności

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Asertin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Leki nie zawsze nadają się do stosowania u każdego pacjenta. Przed zażyciem leku Asertin należy
powiedzieć lekarzowi, jeśli któraś z poniższych sytuacji dotyczy pacjenta:
• Zespół serotoninowy. W rzadkich przypadkach zespół ten może wystąpić u pacjentów, którzy
przyjmowali niektóre leki w tym samym czasie, co sertralinę. (Objawy, patrz punkt 4.: Możliwe
działania niepożądane). Lekarz poinformuje pacjenta, czy występował u niego zespół
serotoninowy w przeszłości.
• Obniżone stężenie sodu we krwi, ponieważ może ono wystąpić w wyniku stosowania leku
Asertin. Należy również powiadomić lekarza o przyjmowaniu niektórych leków stosowanych
w leczeniu nadciśnienia tętniczego, ponieważ mogą one również zmieniać stężenie sodu we
krwi.
Należy zachować szczególną ostrożność u osób w podeszłym wieku, gdyż ryzyko zmniejszenia
stężenia sodu we krwi bywa u nich większe.
• Choroba wątroby; lekarz może zadecydować o zmniejszeniu dawki leku Asertin.
• Cukrzyca; lek Asertin może wpływać na zmianę stężenia glukozy we krwi, dlatego może być
konieczna zmiana dawkowania leków przeciwcukrzycowych.
• Padaczka lub napady drgawkowe w wywiadzie. W razie wystąpienia ataku (padaczkowego)
należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Choroba maniakalno-depresyjna (dwubiegunowa) lub schizofrenia. W razie wystąpienia
epizodu maniakalnego należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
• Myśli samobójcze.
• Zaburzenia krwotoczne lub stosowanie w przeszłości leków przeciwdziałających krzepnięciu
krwi (np. kwasu acetylosalicylowego lub warfaryny) lub mogących zwiększyć ryzyko krwawień
lub jeśli pacjentka jest w ciąży.
• Dzieci lub młodzież w wieku poniżej 18 lat. Lek Asertin może być stosowany u dzieci
i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wyłącznie w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.
Osoby leczone z powodu tej choroby powinny być poddawane ścisłej obserwacji przez lekarza.
• Stosowana terapia elektrowstrząsowa.
• Leki takie, jak Asertin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń
czynności seksualnych. W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu leczenia.

Niepokój/akatyzja
Stosowanie sertraliny wiązano z występowaniem akatyzji (uciążliwego stanu charakteryzującego się
niepokojem ruchowym i przymusem wykonywania ruchów – często z niemożnością usiedzenia bądź
ustania na miejscu). Największe prawdopodobieństwo objawów tego rodzaju występuje w ciągu kilku
pierwszych tygodni leczenia. U pacjentów, u których występują takie objawy, zwiększenie dawki leku
może być szkodliwe.

Objawy odstawienia
Objawy odstawienia występują często, zwłaszcza po nagłym odstawieniu leku. Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia zależy od czasu trwania leczenia, dawkowania i szybkości zmniejszania dawki. Zwykle wymienione objawy mają nasilenie łagodne do umiarkowanego, jednak u niektórych pacjentów ich przebieg może być ciężki.
Występują zazwyczaj w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniu leczenia. Objawy tego rodzaju na ogół ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni. U niektórych pacjentów mogą jednak utrzymywać się dłużej (przez 2–3 miesiące lub dłużej). W związku z tym przed całkowitym odstawieniem leku Asertin zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki w okresie kilku tygodni lub miesięcy – w zależności od potrzeb danego pacjenta.

Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowanie mogą nasilać się na początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj po upływie 2 tygodni, a czasem później.

Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest
bardziej prawdopodobne, jeżeli:
• u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia,
• pacjent jest młodym dorosłym; dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.

Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się bądź wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Dzieci i młodzież
Zasadniczo sertraliny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 roku życia, z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. U pacjentów w wieku poniżej 18 roku życia podczas stosowania leków z omawianej grupy stwierdza się zwiększone ryzyko takich działań niepożądanych, jak próby samobójcze, myśli samobójcze i wrogość (głównie zachowania agresywne, buntownicze i złość). Jednak lekarz może zdecydować się na przepisanie leku Asertin
pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, jeśli będzie to leżało w interesie pacjenta. Jeśli lekarz przepisze lek Asertin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, i opiekun dziecka będzie chciał to przedyskutować, należy się skontaktować z lekarzem.
Ponadto, jeśli u pacjenta w wieku poniżej 18 lat stosującego lek Asertin pojawi się lub nasili którykolwiek z wymienionych powyżej objawów, należy powiadomić lekarza. Dodatkowo nie wykazano bezpieczeństwa długotrwałego stosowania leku Asertin pod względem jego wpływu na wzrost, dojrzewanie, rozwój funkcji poznawczych i zachowania.

Asertin w ciąży

Stosowania sertraliny nie zaleca się w czasie ciąży poza przypadkami, kiedy stan kliniczny kobiety uzasadnia podawanie leku, a potencjalne korzyści z leczenia przeważają nad ewentualnym ryzykiem. Nie ma dostępnych odpowiednio kontrolowanych badań dotyczących stosowania sertraliny u kobiet w ciąży. Analiza znacznej ilości zgromadzonych danych nie wskazuje by sertralina wywoływała wady wrodzone. Jeśli matka kontynuuje leczenie sertraliną w późniejszym okresie ciąży (zwłaszcza w III trymestrze), noworodek wymaga obserwacji. U noworodków, których matki przyjmowały sertralinę w późniejszym okresie ciąży odnotowywano następujące objawy: niewydolność oddechową, sinicę, bezdech, napady drgawkowe, wahania temperatury ciała, trudności z przyjmowaniem pokarmu, wymioty, hipoglikemię, wzmożone napięcie mięśniowe, obniżone napięcie mięśniowe, wzmożenie odruchów, drżenia mięśniowe, skurcze mięśni, drażliwość, podsypianie, ciągły płacz, senność i zaburzenia snu. Objawy te mogą wynikać z działania serotonergicznego albo być objawami odstawienia. W większości przypadków powikłania rozwijają się natychmiast lub w krótkim czasie (mniej niż 24 h) po porodzie. Stosowanie leków z grupy SSRI w ciąży, szczególnie w późnym okresie ciąży, może zwiększać ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN). Dane obserwacyjne wskazują na występowanie zwiększonego (<2-krotnie) ryzyka krwotoku poporodowego po narażeniu na działanie leków z grupy SSRI lub SNRI w ciągu miesiąca przed porodem.

Bezpieczeństwo stosowania sertraliny u kobiet w ciąży nie zostało w pełni potwierdzone. Lek Asertin można stosować u kobiet w ciąży wyłącznie wtedy, gdy według oceny lekarza korzyści z jego stosowania przeważają nad ewentualnymi zagrożeniami dla płodu. Kobiety w wieku rozrodczym leczone sertraliną powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji.

Asertin a karmienie piersią

Niewielkie ilości sertraliny i jej metabolitu N-desmetylosertraliny przenikają do mleka matki. U niemowląt stwierdzano zazwyczaj bardzo niskie do niewykrywalnych stężenia leku w surowicy. Jedynym wyjątkiem było niemowlę, u którego stężenie sertraliny odpowiadało ok. 50% wartości stężenia oznaczonego u matki (jednak bez zauważalnego wpływu na stan zdrowia dziecka). Nie było jak dotąd doniesień o występowaniu działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią przez matki przyjmujące sertralinę, jednak nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia takich działań. Badania na zwierzętach nie wykazały działania sertraliny na płodność. Z opisów przypadków stosowania niektórych leków z grupy SSRI u ludzi wynika, że wpływ na jakość nasienia jest przemijający. Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

Istnieją dane świadczące o przenikaniu sertraliny do mleka matki. Sertralinę można stosować u kobiet karmiących wyłącznie wówczas, gdy w ocenie lekarza korzyści dla matki przeważają nad ewentualnymi zagrożeniami dla płodu.

Działania niepożądane

Bardzo często:

bezsenność (19%), zawroty głowy (11%), senność (13%), ból głowy (21%), biegunka (18%), nudności (24%), suchość błony śluzowej jamy ustnej (14%), zaburzenia ejakulacji (14%), zmęczenie (10%).

Często:

zapalenie gardła, jadłowstręt, nasilone łaknienie, depresja, depersonalizacja, koszmary senne, lęk, pobudzenie, nerwowość, zmniejszenie libido, bruksizm, parestezje, drżenie, hipertonia, zaburzenia smaku, zaburzenia koncentracji, zaburzenia widzenia, makulopatia, szumy uszne, kołatanie serca, uderzenia gorąca, ziewanie, ból brzucha, wymioty, zaparcia, niestrawność, wzdęcia, wysypka, nadmierna potliwość, bóle mięśniowe, zaburzenia czynności seksualnych, zaburzenia wzwodu, ból w klatce piersiowej.

Niezbyt często:

zakażenia górnych dróg oddechowych, nieżyt nosa, omamy, nastroje euforyczne, apatia, zaburzenia myślenia, drgawki, mimowolne skurcze mięśni, zaburzenia koordynacji, hiperkineza, amnezja, osłabienie czucia, zaburzenia mowy, położeniowe zawroty głowy, migrena, ból ucha, tachykardia, nadciśnienie tętnicze, nagłe zaczerwienienie skóry, skurcz oskrzeli, duszność, krwawienia z nosa, zapalenie przełyku, dysfagia, guzy krwawnicowe, nadmierne wydzielanie śliny, zaburzenia języka, odbijanie ze zwracaniem treści żołądkowej, obrzęk okołooczodołowy, plamica, łysienie, zimne poty, suchość skóry, pokrzywka, choroba zwyrodnieniowa stawów, osłabienie mięśni, ból pleców, tiki mięśniowe, nocne oddawanie moczu, zatrzymanie moczu, wielomocz, częstomocz, zaburzenia związane z oddawaniem moczu, krwawienia z pochwy, zaburzenia czynności seksualnych u kobiet, złe samopoczucie, dreszcze, gorączka, astenia, pragnienie, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie masy ciała.

Rzadko:

zapalenie uchyłków jelita, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie ucha środkowego, nowotwory, powiększenie węzłów chłonnych, hipercholesterolemia, hipoglikemia, zaburzenia konwersyjne, uzależnienie od leku, zaburzenia psychotyczne, agresja, paranoja, wyobrażenia samobójcze, lunatyzm, przedwczesny wytrysk, śpiączka, choreoatetoza, dyskineza, przeczulica, zaburzenia czucia, jaskra, zaburzenia wydzielania łez, ubytki pola widzenia, podwójne widzenie, światłowstręt, krwawienie do komory przedniej oka, rozszerzenie źrenic, zawał mięśnia sercowego, bradykardia, zaburzenia sercowe, niedokrwienie obwodowe, skurcz krtani, hiperwentylacja, niedotlenienie, świst krtaniowy, dysfonia, czkawka, smołowate stolce, obecność świeżej krwi w kale, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, owrzodzenie języka, zaburzenia zębów, zapalenie języka, owrzodzenie ust, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie skóry, zapalenie pęcherzowe skóry, wysypka grudkowa, nieprawidłowa struktura włosów, nieprawidłowy zapach skóry, zaburzenia kości, skąpomocz, nietrzymanie moczu, opóźnienie w oddawaniu moczu, krwotok miesiączkowy, zanikowe zapalenie sromu i pochwy, zapalenie żołędzi i napletka, upławy, bolesny wzwód prącia, mlekotok, przepuklina, zwłóknienie w miejscu wstrzyknięcia, zmniejszenie tolerancji lekowej, zaburzenia chodu, zwiększenie aktywności AlAT, AspAT, nieprawidłowości związane z nasieniem, urazy, zabieg rozszerzania naczyń.

Częstość nieznana:

leukopenia, małopłytkowość, reakcje nadwrażliwości (w tym reakcje anafilaktyczne), hiperprolaktynemia, niedoczynność tarczycy i zespół nadmiernego wydzielania ADH, hiponatremia, koszmary senne (intensywne sny), myśli lub zachowania samobójcze, zaburzenia ruchowe (w tym zaburzenia pozapiramidowe, takie jak: hiperkinezja, hipertonia, zgrzytanie zębami i zaburzenia chodu), omdlenia, objawy związane z zespołem serotoninowym (np.: pobudzenie, splątanie, obfite pocenie się, biegunka, gorączka, nadciśnienie tętnicze, sztywność, tachykardia; częstsze przy jednoczesnym stosowaniu innych leków serotoninergicznych), akatyzja i niepokój psychoruchowy, zaburzenia widzenia, makulopatia, nieprawidłowe krwawienia (np. z nosa, z przewodu pokarmowego lub obecność krwi w moczu), zapalenie trzustki, mikroskopowe zapalenie jelita grubego, ciężkie choroby wątroby (w tym zapalenie wątroby, żółtaczka i niewydolność wątroby) oraz bezobjawowe podwyższenie aktywności transaminaz, ciężkie reakcje skórne (w tym rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka), obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, nadwrażliwość na światło, świąd, ból stawów, skurcze mięśni, ginekomastia, nieregularne miesiączkowanie, krwotok poporodowy, obrzęk obwodowy, nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych, zaburzenia czynności płytek krwi, zwiększone stężenie cholesterolu we krwi. U pacjentów w wieku ≥50 lat istnieje zwiększone ryzyko złamań kości (mechanizm nie jest znany). U pacjentów w podeszłym wieku istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia klinicznej istotnej hiponatremii.

Dzieci i młodzież:

Bardzo często:

ból głowy (22%), bezsenność (21%), biegunka (11%), nudności (15%); często: ból w klatce piersiowej, mania, gorączka, wymioty, jadłowstręt, labilność emocjonalna, agresja, pobudzenie, nerwowość, zaburzenia uwagi, zawroty głowy, hiperkinezja, migrena, senność, drżenia, zaburzenia widzenia, suchość w jamie ustnej, niestrawność, koszmary senne, zmęczenie, nietrzymanie moczu, wysypka, trądzik, krwawienie z nosa, wzdęcia;

Niezbyt często:

wydłużenie odcinka QT w EKG, próby samobójcze, drgawki, zaburzenia pozapiramidalne, parestezje, depresja, omamy, plamica, hiperwentylacja, niedokrwistość, zaburzenia czynności wątroby, zwiększone stężenie AlAT, zapalenie pęcherza, opryszczkę, zapalenie ucha zewnętrznego, ból uszu, ból oczu, rozszerzenie źrenicy, złe samopoczucie, krwiomocz, wysypka krostkowa, nieżyt nosa, urazy, zmniejszenie masy ciała, skurcze mięśni, nieprawidłowe sny, apatia, białkomocz, częstomocz, wielomocz, ból piersi, zaburzenia miesiączkowania, łysienie, zapalenie skóry, zaburzenia skórne, nieprawidłowy zapach skóry, pokrzywka, bruksizm, uderzenia gorąca. Odstawienie sertraliny (zwłaszcza nagłe) często wywołuje objawy odstawienia: zawroty głowy, zaburzenia czucia, (w tym parestezje), zaburzenia snu (w tym bezsenność i intensywne sny), pobudzenie lub lęk, nudności i (lub) wymioty, drżenie mięśni, ból głowy.

Sprawdź: https://receptovo.pl/blog/nerwica-objawy-przyczyny-i-leczenie-zaburzenia-emocjonalnego

Interakcje

Lek Asertin a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Niektóre leki mogą wpływać na sposób działania leku Asertin lub lek Asertin może zmniejszać
skuteczność innych leków przyjmowanych w tym samym czasie.

Przyjmowanie leku Asertin jednocześnie z następującymi lekami może powodować poważne
działania niepożądane:
• Leki z grupy inhibitorów monoaminooksydazy (MAO), np. moklobemid (stosowany w leczeniu
depresji), selegilina (stosowana w leczeniu choroby Parkinsona) i antybiotyk linezolid. Leku
Asertin nie należy stosować jednocześnie z inhibitorami MAO.
• Leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych (pimozyd). Leku Asertin nie należy
przyjmować jednocześnie z pimozydem.

Należy powiadomić lekarza prowadzącego o przyjmowaniu następujących leków:
• Leków roślinnych zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum). Działanie dziurawca
może utrzymywać się przez 1-2 tygodnie. Należy skontaktować się z lekarzem.
• Preparatów zawierających aminokwas tryptofan.
• Leków stosowanych w leczeniu silnego bólu (np. tramadolu).
• Leków stosowanych w leczeniu migreny (np. sumatryptanu).
• Leków przeciwdziałających krzepnięciu krwi (warfaryny).
• Leków stosowanych w leczeniu bólu/zapalenia stawów (niesteroidowych leków
przeciwzapalnych - NLPZ), np. ibuprofenu, kwasu salicylowego.
• Leków uspokajających (diazepamu).
• Leków moczopędnych.
• Leków stosowanych w leczeniu padaczki (fenytoiny).
• Leków stosowanych w leczeniu cukrzycy (tolbutamidu).
• Leków stosowanych w leczeniu nadmiernego wydzielania kwasu żołądkowego oraz choroby
wrzodowej (cymetydyny).
• Leków stosowanych w leczeniu manii i depresji (litu).
• Innych leków przeciwdepresyjnych (amitryptyliny, nortryptyliny).
• Leków stosowanych w leczeniu schizofrenii i innych zaburzeń psychicznych (np. perfenazyny,
lewomepromazyny i olanzapiny).

Stosowanie leku Asertin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Lek Asertin można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłku.
Podczas stosowania leku Asertin nie należy spożywać alkoholu.

Dawkowanie preparatu Asertin

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Tabletki Asertin można przyjmować z posiłkiem bądź niezależnie od posiłku.

Lek należy przyjmować raz na dobę, rano lub wieczorem.

Zalecana dawka to:

Dorośli:

Depresja i zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
Zazwyczaj stosowana skuteczna dawka w leczeniu depresji i ZO-K wynosi 50 mg/dobę. Dawkę
dobową można zwiększać stopniowo (przez okres kilku tygodni) o 50 mg, w odstępach
co najmniej jednego tygodnia. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 200 mg na dobę.

Lęk napadowy, zespół lęku społecznego i zespół lęku pourazowego (PTSD)
Leczenie lęku napadowego, zespołu lęku społecznego i zespołu lęku pourazowego (PTSD)
należy rozpoczynać od dawki 25 mg/dobę (pół tabletki leku Asertin 50), zwiększając ją do
50 mg/dobę po upływie tygodnia. Dawkę dobową można następnie stopniowo zwiększać o 50
mg w ciągu kilku tygodni. Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 200 mg na dobę.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Lek Asertin może być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wyłącznie w leczeniu
zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
Dzieci w wieku od 6 do 12 lat: Zalecana dawka początkowa wynosi 25 mg na dobę
(pół tabletki leku Asertin 50).
Po upływie jednego tygodnia, lekarz może zalecić zwiększenie dawki do 50 mg na dobę.
Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Młodzież w wieku od 13 do 17 lat: Zalecana dawka początkowa wynosi 50 mg na dobę.
Maksymalna dawka wynosi 200 mg na dobę.

Pacjenci z chorobami wątroby lub nerek powinni poinformować o nich lekarza prowadzącego,
a następnie postępować zgodnie z jego zaleceniami.

Lekarz poinformuje pacjenta, jak długo powinien zażywać lek. Okres leczenia zależy od rodzaju
choroby oraz stopnia odpowiedzi pacjenta na leczenie. Poprawa objawów może rozpocząć się dopiero
po kilku tygodniach leczenia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Asertin
W razie przypadkowego spożycia zbyt dużej ilości leku Asertin, należy niezwłocznie zawiadomić
lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku wraz
z etykietą, niezależnie od tego, czy znajduje się w nim lek, czy też nie.

Objawy przedawkowania u dorosłych obejmują: senność, nudności, wymioty, przyspieszenie akcji
serca, drżenie, pobudzenie, zawroty głowy, a w rzadkich przypadkach - utratę przytomności.

Pominięcie zastosowania leku Asertin
W razie zapomnienia zażycia dawki, nie należy przyjmować pominiętej tabletki. Należy przyjąć
kolejną tabletkę o właściwej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Asertin
Leku Asertin nie należy odstawiać bez uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Lekarz będzie
stopniowo zmniejszać dawkę leku Asertin przez okres kilku tygodni, aż do ostatecznego przerwania
jego stosowania. Nagłe odstawienie leku może powodować działania niepożądane, np. zawroty głowy,
drętwienia, zaburzenia snu, pobudzenie lub lęk, bóle głowy, nudności, wymioty i drżenia mięśniowe.
Jeżeli podczas odstawiania leku Asertin wystąpią jakiekolwiek z wymienionych działań
niepożądanych bądź dowolne inne działania niepożądane, należy zwrócić się do lekarza
prowadzącego.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.